In het Herinneringscentrum Kamp Westerbork vertellen we de verhalen van meer dan honderdduizend Joden en Sinti en Roma die vanuit Nederland naar vernietigings- en concentratiekampen werden gedeporteerd. Ook de naoorlogse functies van de historische plek komen aan bod.

Kamp Westerbork bestaat sinds 1939 en heeft door de jaren heen verschillende functies gehad. Ontdek hieronder welke dit waren.

Toen de nazi’s begin 1942 tot systematische uitroeiing van de Joden overgingen, had dat gevolgen voor het kamp. Het werd uitgebreid met een groot aantal barakken en kleinere gebouwen. Op 1 juli werd het kamp aangewezen als Polizeiliches Judendurchgangslager. Er werden prikkeldraadomheiningen en zeven wachttorens geplaatst. 

Door&shy;gangs&shy;kamp

Doorgangskamp

Toen vanaf 1938 de situatie voor Joden in Duitsland steeds gevaarlijker werd, vluchtten velen van hen naar Nederland. Om deze stroom mensen te reguleren, besloot de regering een centraal vluchtelingenkamp op te richten. Een stuk braakliggend terrein aan de rand van Westerbork bleek een geschikte locatie.  In augustus 1939 werd begonnen met de bouw van de barakken, in oktober van datzelfde jaar kwamen de eerste bewoners aan. 

Vluch&shy;te&shy;lin&shy;gen&shy;kamp

Vluchtelingenkamp

Tussen 24 april 1945 en 1 december 1948 was kamp Westerbork een interneringskamp voor NSB’ers, SS’ers en andere personen, die van samenwerking met de nazi’s werden verdacht. Op het moment dat de eerste ‘foute’ personen het kamp betraden, werd Westerbork nog door ongeveer 850 bevrijde Joden bewoond.   

In&shy;ter&shy;ne&shy;rings&shy;kamp

Interneringskamp

In 1949 nam het Ministerie van Oorlog kamp Westerbork tijdelijk over. De politionele acties in het voormalige Nederlands-Indië waren in volle gang, met als gevolg een groot gebrek aan militaire kampementen in Nederland. Westerbork werd een opleidingskamp voor soldaten, die onder meer naar Nederlands-Indië zouden vertrekken.  

Mi&shy;li&shy;tair kamp

Militair kamp

De meeste Indische Nederlanders hadden de oorlog in Japanse interneringskampen doorgebracht.  Velen van hen voelden zich na de bevrijding niet meer veilig en besloten noodgedwongen naar Nederland te vertrekken. Als opvanglocaties werd gekozen voor een aantal kampen die in de oorlog door de nazi’s waren gebruikt, zoals kamp Westerbork. De locaties werden anders genoemd: voortaan waren het ‘woonoorden’ en ‘opvangcentra’. Westerbork werd ‘De Schattenberg’ genoemd.   

Re&shy;pa&shy;tri&shy;ë&shy;rings&shy;kamp

Repatriëringskamp

Vanaf 1951 werd het voormalige kamp een woonoord voor enkele duizenden Molukkers. KNIL-militairen en hun gezinnen zouden hier tijdelijk gehuisvest worden, omdat de situatie voor hen door de onafhankelijkheidsstrijd op de Molukken gevaarlijk werd. De laatste bewoners vertrokken uiteindelijk in 1971.   

Schat&shy;ten&shy;berg

Schattenberg

Hoe ervaar je iets dat niet meer bestaat? Het terrein van het voormalige kamp Westerbork heeft sinds het begin van de jaren zeventig verschillende aanpassingen ondergaan om de historische plek herkenbaarder te maken. In 1983 opende koningin Beatrix officieel het Herinneringscentrum.   

Plek van her&shy;in&shy;ne&shy;ring

Plek van herinnering

Het kamp door de jaren heen

Het treinbord

Markt 4, Beilen

Het verhaal van Menachem Asscher

Een jongen vereeuwigd in hout

Testverhaal

Onze collecties in beeld

Westerbork Digitaal

We zijn druk bezig met het toevoegen en aanvullen van informatie op deze website. We voegen dagelijks nieuwe collectiestukken toe en vullen persoonsgegevens aan, dus kom zeker nog eens terug!

Platform in ontwikkeling

Op deze pagina ontdek je uiteenlopende verhalen over Kamp Westerbork: persoonlijke portretten van betrokkenen, gemeenteverhalen die laten zien hoe lokale gemeenschappen verbonden zijn met het kamp, themaverhalen die context en verdieping bieden, en objectverhalen waarin voorwerpen het verleden tastbaar maken.

Verhalen

Van: Haagman, Lion Aan: De Vrijer Plaats: Hooghalen/Westerbork, kamp Datum: 1942-08-06 Onderwerp: probeert uitstel van deportatie te krijgen; Verwalter is niet langs geweest; fabriek kan niet draaien… Handgeschreven opmerking, mogelijk als antwoord teruggestuurd naar Lion in kamp Westerbork:'Verwalter is nog bezig bij de Rüstungsinpection. Tracht uitstel te verkrijgen. fabriek kan niet doorwerken…'

Van: Haagman, Lion Aan: De Vrijer Plaats: Hooghalen/Westerbork, kamp Datum: 1942-08-06 Onderwerp: probeert uitstel van deportatie te krijgen; Verwalter is niet langs geweest; fabriek kan niet draaien… Handgeschreven opmerking, mogelijk als antwoord teruggestuurd naar Lion in kamp Westerbork:'Verwalter is nog bezig bij de Rüstungsinpection. Tracht uitstel te verkrijgen. fabriek kan niet doorwerken…'

Telegram van Lion Haagman aan De Vrijer vanuit kamp Hooghalen/kamp Westerbork

Van: Stertzenbach, Werner Aan: Secretarie der gemeente Westerbork Plaats: Amsterdam Datum: 1945-08-12 Onderwerp: verzoek aan de gemeente Westerbork bevestiging van Werners verblijf in kamp Westerbork. Commandant Buijvoets van het Interneringskamp verwees Werner door naar de gemeente, met achtergrondinformatie over het verblijf van Werner in kamp Westerbork, zijn verzetsactiviteiten en eigen ontvluchting. &nbsp;

Van: Stertzenbach, Werner Aan: Secretarie der gemeente Westerbork Plaats: Amsterdam Datum: 1945-08-12 Onderwerp: verzoek aan de gemeente Westerbork bevestiging van Werners verblijf in kamp Westerbork. Commandant Buijvoets van het Interneringskamp verwees Werner door naar de gemeente, met achtergrondinformatie over het verblijf van Werner in kamp Westerbork, zijn verzetsactiviteiten en eigen ontvluchting. &nbsp;

Brief van Werner Stertzenbach aan de gemeente Westerbork

Van: Hammelburg, E.A. Onderwerp: het verhaal is geschreven en met documenten ondersteund door E. A. Hammelburg. Zijn vader, Salomon Hammelburg (1903), was gemengd-gehuwd. Op 3 mei 1944 moest hij zich op het arbeidsbureau in Meppel melden om te gaan werken op het vliegveld te Havelte. Twee dagen ervoor werd hij echter door de S.D gearresteerd en beschuldigd van een poging tot onderduiken. Op 6 juni werd hij naar Westerbork gestuurd. Hij zou worden opgesloten in de strafbarakken (werkt als voorman), maar hoefde uiteindelijk niet op transport (al was zijn advocaat op 5 september 1944 in de veronderstelling (omdat het hele kamp opgeheven zou zijn) dat Salomon, hoewel ontheven van zijn ‘ S’ zou zijn doorgestuurd naar Theresienstadt). Salomon werd echter vrijgesteld van transport (zijn advocaat schreef op 12 september al dat gemengd-gehuwden zonder 'S' mogelijk waren achtergebleven. Zie ook zijn brief van 18 september over gemengd-gehuwden (klare Fälle) en het laatste transport naar 'Celle, Bergen-Belsen (unklare Fälle); werken op de kampboerderij;&nbsp;over lotgenoot Mozes Groenberg; verblijf tot 18 juni 1945 in Westerbork&nbsp;en ontslag. Op 13 oktober 1944 kwam zijn vrouw te overlijden. Zoontje Emil Alexander werd bij de onderburen ondergebracht. In verband met de hongerwinter werd hij in Bovensmilde ondergebracht. Na de bevrijding van kamp Westerbork ging de plaatselijke dominee op zoek naar een kennis. Op de lijsten kwam hij een Hammelburg tegen. Hij vroeg aan Emil of dit familie was. Na een aarzelende bevestiging van Emil ging hij achterop de fiets richting Westerbork. Het weerzien met zijn vader leidde tot een logeerpartij totdat zijn vader het kamp mocht verlaten. Emil staat op de lijst van in kamp Westerbork aanwezige personen van begin mei 1945. &nbsp;

Van: Hammelburg, E.A. Onderwerp: het verhaal is geschreven en met documenten ondersteund door E. A. Hammelburg. Zijn vader, Salomon Hammelburg (1903), was gemengd-gehuwd. Op 3 mei 1944 moest hij zich op het arbeidsbureau in Meppel melden om te gaan werken op het vliegveld te Havelte. Twee dagen ervoor werd hij echter door de S.D gearresteerd en beschuldigd van een poging tot onderduiken. Op 6 juni werd hij naar Westerbork gestuurd. Hij zou worden opgesloten in de strafbarakken (werkt als voorman), maar hoefde uiteindelijk niet op transport (al was zijn advocaat op 5 september 1944 in de veronderstelling (omdat het hele kamp opgeheven zou zijn) dat Salomon, hoewel ontheven van zijn ‘ S’ zou zijn doorgestuurd naar Theresienstadt). Salomon werd echter vrijgesteld van transport (zijn advocaat schreef op 12 september al dat gemengd-gehuwden zonder 'S' mogelijk waren achtergebleven. Zie ook zijn brief van 18 september over gemengd-gehuwden (klare Fälle) en het laatste transport naar 'Celle, Bergen-Belsen (unklare Fälle); werken op de kampboerderij;&nbsp;over lotgenoot Mozes Groenberg; verblijf tot 18 juni 1945 in Westerbork&nbsp;en ontslag. Op 13 oktober 1944 kwam zijn vrouw te overlijden. Zoontje Emil Alexander werd bij de onderburen ondergebracht. In verband met de hongerwinter werd hij in Bovensmilde ondergebracht. Na de bevrijding van kamp Westerbork ging de plaatselijke dominee op zoek naar een kennis. Op de lijsten kwam hij een Hammelburg tegen. Hij vroeg aan Emil of dit familie was. Na een aarzelende bevestiging van Emil ging hij achterop de fiets richting Westerbork. Het weerzien met zijn vader leidde tot een logeerpartij totdat zijn vader het kamp mocht verlaten. Emil staat op de lijst van in kamp Westerbork aanwezige personen van begin mei 1945. &nbsp;

Manuscript van E.A. Hammelburg over zijn vader Salomon Hammelburg

Van: Erik Aan: Diekerhof, Jo Plaats: onbekend Datum: 1943-04-14 Onderwerp: 'wanneer u binnen drie dagen geen tegenbericht ontvangt, ben ik voor langere tijd op reis gegaan'.

Van: Erik Aan: Diekerhof, Jo Plaats: onbekend Datum: 1943-04-14 Onderwerp: 'wanneer u binnen drie dagen geen tegenbericht ontvangt, ben ik voor langere tijd op reis gegaan'.

Brief van Erik aan Jo Diekerhof

Brief van het Informatiebureau van het Nederlandsche Roode Kruis Verklaring dat: Marianus Snoek Geboren: 09-11-1881 Op 18 september 1942 van Westerbork naar Auschwitz is gedeporteerd.

Brief van het Informatiebureau van het Nederlandsche Roode Kruis Verklaring dat: Marianus Snoek Geboren: 09-11-1881 Op 18 september 1942 van Westerbork naar Auschwitz is gedeporteerd.

Brief van het Nederlandsche Roode Kruis

Van: Beem, Max Aan: Vorst, U.J. Plaats: Westerbork, kamp/Interneringskamp, barak 43 Datum: 1945-05-07 Onderwerp: hij is sinds 28 november in kamp Westerbork; hij heeft zich er goed doorheen geworsteld; sinds 12 april is Westerbork bevrijd en trok tegen de avond en Canadese tank en pantserafdeling binnen; en ontroerend ogenblik, hij heeft moeten huilen; hij moet voorlopig blijven, hoewel er al enige honderden geflitst zijn; over Sonnie van wie ze ook lang niet gehoord hebben; hereniging; zoon Leo is met zijn gezin al in september 1943 doorgestuurd, ze gingen volgens Beyer niet met een straftransport en vervoerd zijn met een personentrein; jonge mensen die konden werken zouden gespaard zijn; de post functioneert nog niet, maar een afdeling van de marechaussee gaat naar Amsterdam en Den Haag; Liesje van tante Eva is ook in Westerbork; een deel van de familie zat bij elkaar in Nijmegen, hopelijk hebben zij het gered; van de rest van de familie weet hij niets; na aankomst in Westerbork is Max in een barak terecht gekomen met 25 mensen, hij werd zaalleider; sedert enige weken woont hij met twee anderen in een huisje; het eten wordt beter en hij heeft voldoende boter; hij was sterk vermagerd en heeft elke dag honger gehad; er komen grote transporten NSB'ers binnen, die hebben het niet gemakkelijk, vooral de landwachters…; de Joden in het kamp hoeven niet meer te werken, ze houden toezicht; jongens van Vrij Nederland en marechaussee doen de bewaking; hij heeft enige Arnhemse NSB'ers gezien, maar de meeste komen uit Drenthe en Overijssel; hij hoopt zijn kinderen vlug terug te zien; er zijn al verschillende ouders geweest, die hun kinderen zochten of kinderen die hun ouders zochten; buitengewoon ontroerend als ze elkaar ontdekken…; mensen uit de buurt krijgen vaak bezoek…

Van: Beem, Max Aan: Vorst, U.J. Plaats: Westerbork, kamp/Interneringskamp, barak 43 Datum: 1945-05-07 Onderwerp: hij is sinds 28 november in kamp Westerbork; hij heeft zich er goed doorheen geworsteld; sinds 12 april is Westerbork bevrijd en trok tegen de avond en Canadese tank en pantserafdeling binnen; en ontroerend ogenblik, hij heeft moeten huilen; hij moet voorlopig blijven, hoewel er al enige honderden geflitst zijn; over Sonnie van wie ze ook lang niet gehoord hebben; hereniging; zoon Leo is met zijn gezin al in september 1943 doorgestuurd, ze gingen volgens Beyer niet met een straftransport en vervoerd zijn met een personentrein; jonge mensen die konden werken zouden gespaard zijn; de post functioneert nog niet, maar een afdeling van de marechaussee gaat naar Amsterdam en Den Haag; Liesje van tante Eva is ook in Westerbork; een deel van de familie zat bij elkaar in Nijmegen, hopelijk hebben zij het gered; van de rest van de familie weet hij niets; na aankomst in Westerbork is Max in een barak terecht gekomen met 25 mensen, hij werd zaalleider; sedert enige weken woont hij met twee anderen in een huisje; het eten wordt beter en hij heeft voldoende boter; hij was sterk vermagerd en heeft elke dag honger gehad; er komen grote transporten NSB'ers binnen, die hebben het niet gemakkelijk, vooral de landwachters…; de Joden in het kamp hoeven niet meer te werken, ze houden toezicht; jongens van Vrij Nederland en marechaussee doen de bewaking; hij heeft enige Arnhemse NSB'ers gezien, maar de meeste komen uit Drenthe en Overijssel; hij hoopt zijn kinderen vlug terug te zien; er zijn al verschillende ouders geweest, die hun kinderen zochten of kinderen die hun ouders zochten; buitengewoon ontroerend als ze elkaar ontdekken…; mensen uit de buurt krijgen vaak bezoek…

Brief van Max Beem aan mijn lieve kinderen vanuit kamp Westerbork

Sport kamp Westerbork

Voetbal kamp Westerbork

Van: Office Palestinien de Suisse&nbsp; Aan: Leeven, van, M.&nbsp; Plaats: Geneve&nbsp; Datum: 1943-03-19&nbsp; Onderwerp: aanvraag Palestina-certificaat vanuit Barneveld.

Van: Office Palestinien de Suisse&nbsp; Aan: Leeven, van, M.&nbsp; Plaats: Geneve&nbsp; Datum: 1943-03-19&nbsp; Onderwerp: aanvraag Palestina-certificaat vanuit Barneveld.

Brief van Office Palestinien de Suisse over aanvraag certificaat

Foto album&nbsp; Westerbork, kamp Foto album met foto's van huis van de commandant; werkende kampbewoners; voetballen; kinderen; cabaret; vee.&nbsp; Totaal 32 foto's (5101-3-01 t/m 5101-3-32)&nbsp; Op de map bevonden zich de initialen A.G. (Gemmeker) uitgevoerd in brons.

Foto album&nbsp; Westerbork, kamp Foto album met foto's van huis van de commandant; werkende kampbewoners; voetballen; kinderen; cabaret; vee.&nbsp; Totaal 32 foto's (5101-3-01 t/m 5101-3-32)&nbsp; Op de map bevonden zich de initialen A.G. (Gemmeker) uitgevoerd in brons.

Het Westerborkfotoalbum met de initialen van kampcommandant Gemmeker

Brief Van: Polizeiabteilung, Eidgenössisches Justiz- und Polizeidepartement Aan: Kantonale Arbeitseinsatzstelle Plaats: Bern, Zwitserland Datum: 1945-05-09 Onderwerp: vraag of het verzoek van Frau Dr. Imobersteg om de vluchteling Henriette Polak als hulp in het huishouden te nemen toegewezen kan worden.&nbsp;

Brief Van: Polizeiabteilung, Eidgenössisches Justiz- und Polizeidepartement Aan: Kantonale Arbeitseinsatzstelle Plaats: Bern, Zwitserland Datum: 1945-05-09 Onderwerp: vraag of het verzoek van Frau Dr. Imobersteg om de vluchteling Henriette Polak als hulp in het huishouden te nemen toegewezen kan worden.&nbsp;

Brief met de vraag of Henriëtte Polak als hulp in het huishouden kan worden ingezet

Van: Grootkerk, B. Aan: Drogisterij In den ouden gaper, Den Haag Plaats: Westerbork, kamp&nbsp; Datum: 1943-02-14 Onderwerp: Vraag om diverse goederen, geld wordt opgestuurd. Bijbehorende enveloppe (8508-06-1) Uiteindelijk gaan haar broertje, zusje en moeder niet met het transport van 16 februari 1943 naar Auschwitz. Vermoedelijk werden ze op 20 februari 1943 doorgestuurd naar kamp Vught (?).

Van: Grootkerk, B. Aan: Drogisterij In den ouden gaper, Den Haag Plaats: Westerbork, kamp&nbsp; Datum: 1943-02-14 Onderwerp: Vraag om diverse goederen, geld wordt opgestuurd. Bijbehorende enveloppe (8508-06-1) Uiteindelijk gaan haar broertje, zusje en moeder niet met het transport van 16 februari 1943 naar Auschwitz. Vermoedelijk werden ze op 20 februari 1943 doorgestuurd naar kamp Vught (?).

Brief van B. Grootkerk aan een drogist in Den Haag vanuit kamp Westerbork

Van: Deutsche landesgericht (in bezet Nederland) Datum: 1941-07-09 Plaats: Den Haag Onderwerp: Strafzaak over handel in parafine met de straffen voor de aangeklaagden.

Van: Deutsche landesgericht (in bezet Nederland) Datum: 1941-07-09 Plaats: Den Haag Onderwerp: Strafzaak over handel in parafine met de straffen voor de aangeklaagden.

Strafbeschikking van het Deutsche Landesgericht

Van: Houtvester Assen&nbsp; Aan: Directeur Vluchtelingenkamp&nbsp; Plaats: Assen&nbsp; Datum: 1940-01-29&nbsp; Onderwerp: Plan beplanting Vluchtelingenkamp.

Van: Houtvester Assen&nbsp; Aan: Directeur Vluchtelingenkamp&nbsp; Plaats: Assen&nbsp; Datum: 1940-01-29&nbsp; Onderwerp: Plan beplanting Vluchtelingenkamp.

Brief van Houtvester Assen aan de directeur van het Centraal Vluchtelingenkamp

Brief Van: Gezantschap der Nederlanden, hoofd Afdeling Repatriëring Plaats: Bern, Zwitserland Datum: 1945-07-02 Onderwerp: verzoek om per omgaande te berichten indien er gegronde redenen zijn om uitstel te vragen van terugkeer naar Nederland.&nbsp;

Brief Van: Gezantschap der Nederlanden, hoofd Afdeling Repatriëring Plaats: Bern, Zwitserland Datum: 1945-07-02 Onderwerp: verzoek om per omgaande te berichten indien er gegronde redenen zijn om uitstel te vragen van terugkeer naar Nederland.&nbsp;

Brief van het Gezantschap der Nederlanden, hoofd Afdeling Repatriëring of er gegronde redenen zijn voor uitstel terugkeer naar Nederland

Sophia Manasse-Kaufman dook eind 1942 onder bij de familie Toebes in Amersfoort. Daar was sinds augustus 1942 ook haar zoon Isidoor ondergebracht. De familie Toebes stond bekend als sterk anti-nazi en in augustus 1942 verschaften Jan Willem Toebes en zijn vrouw Aaltje onderdak aan een Joodse vluchteling uit Amersfoort, Utrecht. Isidoor Manasse was ongeveer 20 jaar oud toen hij van de familie Toebes hoorde van een buurman, die samen met Jan Willem bij de plaatselijke spoorwegwerkplaats werkte. Een paar maanden later voegde Isidoor's moeder zich bij haar zoon in zijn schuilplaats. De Toebeses instrueerden hun kinderen om met niemand over de onderduiker te praten en ze kenden Isidoor alleen onder zijn schuilnaam Wim. Als buren van de Toebes naar de BBC radio-uitzendingen kwamen luisteren, moesten Isidoor en zijn moeder naar boven gaan. Een van de kinderen ging dan mee, zodat niemand argwaan zou krijgen bij plotselinge geluiden in huis. De oudste zoon van Toebes was verkeerswaarnemer voor het verzet. Nadat hij aan arrestatie door de SS was ontsnapt, werd het huis van Toebes overvallen. Zijn ouders waren echter gewaarschuwd en brachten de vluchtelingen naar de familie van Leussen. Gedurende hun hele onderduikperiode betaalden Isidoor en zijn moeder een klein bedrag voor voedsel en ontvingen de Toebeses voedselbonnen van het verzet. Op 21 november 1999 erkende Yad Vashem Jan Willem Toebes en zijn vrouw Aaltje Toebes-Koster als Rechtvaardigen onder de Volkeren. Bron: Yad Vashem, &nbsp;Righteous among the Nations.&nbsp;

Van: Westerbork, kamp en Secretariaat Westerbork, Lijnbaansgracht Aan: de Joodse Raad voor Amsterdam, Afdeling Kampen Plaats: Westerbork, kamp/Amsterdam Datum: 1943-05/06 Onderwerp: lijst met urnen die vanuit kamp Westerbork naar Amsterdam verstuurd zullen worden.

Van: Westerbork, kamp en Secretariaat Westerbork, Lijnbaansgracht Aan: de Joodse Raad voor Amsterdam, Afdeling Kampen Plaats: Westerbork, kamp/Amsterdam Datum: 1943-05/06 Onderwerp: lijst met urnen die vanuit kamp Westerbork naar Amsterdam verstuurd zullen worden.

Lijst voor urnen van in kamp Westerbork gecremeerde personen die naar Amsterdam worden gestuurd

Personen