In het Herinneringscentrum Kamp Westerbork vertellen we de verhalen van meer dan honderdduizend Joden en Sinti en Roma die vanuit Nederland naar vernietigings- en concentratiekampen werden gedeporteerd. Ook de naoorlogse functies van de historische plek komen aan bod.

Kamp Westerbork bestaat sinds 1939 en heeft door de jaren heen verschillende functies gehad. Ontdek hieronder welke dit waren.

Vanaf 1942 begonnen de nazi’s met de deportaties van voornamelijk Joden uit heel Europa naar vernietigingskampen in het Oosten. Dit had gevolgen voor kamp Westerbork. Het werd uitgebreid met een groot aantal barakken en kleinere gebouwen. Op 1 juli werd het kamp aangewezen als Polizeiliches Judendurchgangslager. Er werden prikkeldraadomheiningen en zeven wachttorens geplaatst. 

Door&shy;gangs&shy;kamp

Doorgangskamp

Toen vanaf 1938 de situatie voor Joden in Duitsland steeds gevaarlijker werd, vluchtten velen van hen naar Nederland. Om deze stroom mensen te reguleren, besloot de regering een centraal vluchtelingenkamp op te richten. Een stuk braakliggend terrein aan de rand van Westerbork bleek een geschikte locatie.  In augustus 1939 werd begonnen met de bouw van de barakken, in oktober van datzelfde jaar kwamen de eerste bewoners aan. 

Vluch&shy;te&shy;lin&shy;gen&shy;kamp

Vluchtelingenkamp

Tussen 24 april 1945 en 1 december 1948 was kamp Westerbork een interneringskamp voor NSB’ers, SS’ers en andere personen, die van samenwerking met de nazi’s werden verdacht. Op het moment dat de eerste geïnterneerden het kamp betraden, werd Westerbork nog door ongeveer 850 bevrijde Joden bewoond.  

In&shy;ter&shy;ne&shy;rings&shy;kamp

Interneringskamp

In 1949 nam het Ministerie van Oorlog kamp Westerbork tijdelijk over. De dekolonisatieoorlog in het voormalige Nederlands-Indië was in volle gang, met als gevolg een groot gebrek aan militaire kampementen in Nederland. Westerbork werd een opleidingskamp voor soldaten, die onder meer naar Nederlands-Indië zouden vertrekken.  

Mi&shy;li&shy;tair kamp

Militair kamp

De meeste Indische Nederlanders hadden de oorlog in Japanse interneringskampen doorgebracht.  Velen van hen voelden zich na de bevrijding niet meer veilig en besloten noodgedwongen naar Nederland te vertrekken. Als opvanglocaties werd gekozen voor een aantal kampen die in de oorlog door de nazi’s waren gebruikt, zoals kamp Westerbork. De locaties werden anders genoemd: voortaan waren het ‘woonoorden’ en ‘opvangcentra’. Westerbork werd ‘De Schattenberg’ genoemd.   

Re&shy;pa&shy;tri&shy;ë&shy;rings&shy;kamp

Repatriëringskamp

Vanaf 1951 werd het voormalige kamp een woonoord voor enkele duizenden Molukkers. KNIL-militairen en hun gezinnen zouden hier tijdelijk gehuisvest worden, omdat de situatie voor hen door de onafhankelijkheidsstrijd op de Molukken gevaarlijk werd. De laatste bewoners vertrokken uiteindelijk in 1971.   

Schat&shy;ten&shy;berg

Schattenberg

Hoe ervaar je iets dat niet meer bestaat? Het terrein van het voormalige kamp Westerbork heeft sinds het begin van de jaren zeventig verschillende aanpassingen ondergaan om de historische plek herkenbaarder te maken. In 1983 opende koningin Beatrix officieel het Herinneringscentrum.   

Plek van her&shy;in&shy;ne&shy;ring

Plek van herinnering

Het kamp door de jaren heen

Dit verhaal werd opgetekend door conservator Guido Abuys. Meer over de familie Enthoven is te vinden in het boek Kroniek van het geslacht Enthoven (Zutphen 1991).&nbsp;

Het is 23 mei 1945. Henriette Enthoven-van Lier schrijft vanuit Mont Pèlerin in Zwitserland een brief aan haar familie, waarin ze terugkijkt naar het transport van kamp Westerbork naar Theresienstadt en haar aankomst in dit getto.

"Ik werd met enige kennissen in een bananenwagen gestopt..."

Gerdien Verschoor was tussen 2019 en 2022 de directeur van Herinneringscentrum Kamp Westerbork. Dit verhaal publiceerde zij op haar <a href="https://gerdienverschoor.wordpress.com/2019/02/07/het-treinbord/#more-3294">eigen website</a>.

Het moet ergens in de jaren negentig geweest zijn: het was na de Wende en ik werkte bij de Nederlandse Ambassade in Warschau. Alles in Polen veranderde. Als attaché voor pers- en culturele zaken richtte ik me niet alleen op pers en cultuur, maar ook op de historische en maatschappelijke onderwerpen die in die periode actueel waren. Vele musea en historische instituten maakten een transitie door: nu Polen het communisme van zich had afgeschud, konden vele verhalen eindelijk op een andere manier verteld worden.

Het treinbord

Dit verhaal, geschreven door conservator Guido Abuys, werd in 2018 als column gepubliceerd op de website van het Herinneringscentrum Kamp Westerbork.&nbsp;

Een houten beeldje van een jongen van een jaar of twaalf, gekleed in een blouse, korte broek, hoge sokken en wandelschoenen. Op het voetstuk zijn de initialen E.B. ingekrast en is het jaar 1941 duidelijk zichtbaar. Het beeldje zou geschonken zijn aan Jacques Schol, directeur van het Centraal Vluchtelingenkamp Westerbork.&nbsp;

Een jongen vereeuwigd in hout

In juni 2025 verscheen Sprekende stenen. Stolpersteine in Zwolle, een publicatie waarin de verhalen van Joodse inwoners van Zwolle worden belicht. Ook voor het gezin Caneel, dat voor hun deportatie aan de Vispoortenplas 10 woonde, zijn struikelstenen gelegd.&nbsp;

Carolina Caneel-Bamberg, haar man Salomon Caneel en hun zoontje Mozes “Max” Caneel werden begin oktober 1942 vanuit Zwolle naar kamp Westerbork gebracht. Het was in die dagen overvol in het kamp: door de ontruiming van de Joodse werkkampen en de razzia’s waarbij de familieleden van de Joodse dwangarbeiders werden opgehaald, kwamen er zo’n 12.000 personen naar het kamp. In een brief aan vriendin Janny Bosman schrijft Carolina over de chaotische situatie en de onwetendheid over hun verdere lot. Ook vraagt ze om een paar hoge schoenen of laarsjes in maat 26 voor zoontje Max en een stel dekens, want die zijn ze inmiddels kwijtgeraakt.&nbsp;

"Onze Max is een reuzelieve schat..."

Onze collecties in beeld

Westerbork Digitaal

We zijn druk bezig met het toevoegen en aanvullen van informatie op deze website. We voegen dagelijks nieuwe collectiestukken toe en vullen persoonsgegevens aan, dus kom zeker nog eens terug!

Platform in ontwikkeling

Op deze pagina vind je een overzicht van verhalen over kamp Westerbork. Zo kun je meer te weten komen over personen die in het kamp gevangen zaten of over objecten uit onze collecties. Ook bieden we themaverhalen aan en laten we zien welke locaties in Nederland, direct of indirect, een verbinding hebben met kamp Westerbork. 

Verhalen

Aan: Stertzenbach, Werner Van: Buijvoets, J.P. Plaats: Westerbork, Interneringskamp Datum: 1945-08-07 Onderwerp: inzage archief van kamp Westerbork dat volgens Buijvoets is vernietigd of overgedragen aan de gemeente Westerbork; persoonsbewijzen zijn ter vernietiging naar Den Haag gezonden door de Duitse bezetter. Er zijn ook geen bezittingen van kampgevangenen meer aanwezig; Buijvoets zou Werner graag willen spreken over de door hem aangedragen onderwerpen, waaronder het crematorium.

Aan: Stertzenbach, Werner Van: Buijvoets, J.P. Plaats: Westerbork, Interneringskamp Datum: 1945-08-07 Onderwerp: inzage archief van kamp Westerbork dat volgens Buijvoets is vernietigd of overgedragen aan de gemeente Westerbork; persoonsbewijzen zijn ter vernietiging naar Den Haag gezonden door de Duitse bezetter. Er zijn ook geen bezittingen van kampgevangenen meer aanwezig; Buijvoets zou Werner graag willen spreken over de door hem aangedragen onderwerpen, waaronder het crematorium.

Brief van commandant Buijvoets aan Werner Stertzenbach

Van: Ranitz, J.E. advocaat-fiscaal&nbsp; Aan: Stertzenbach, W.&nbsp; Plaats: Assen&nbsp; Datum: 1948-12-16&nbsp; Onderwerp: Resten van verbrande lijken bij crematorium Kamp Westerbork. Het gaat om 10 gecremeerde verzetsstrijders die op 20 september 1943 zijn geëxecuteerd en na de crematie zijn begraven achter het crematorium. Werner Stertzenbach was de enige nog in leven zijnde getuige van deze crematie. Werner was getuige tijdens de zaak rond kampcommandant &nbsp;Gemmeker.

Van: Ranitz, J.E. advocaat-fiscaal&nbsp; Aan: Stertzenbach, W.&nbsp; Plaats: Assen&nbsp; Datum: 1948-12-16&nbsp; Onderwerp: Resten van verbrande lijken bij crematorium Kamp Westerbork. Het gaat om 10 gecremeerde verzetsstrijders die op 20 september 1943 zijn geëxecuteerd en na de crematie zijn begraven achter het crematorium. Werner Stertzenbach was de enige nog in leven zijnde getuige van deze crematie. Werner was getuige tijdens de zaak rond kampcommandant &nbsp;Gemmeker.

Brief van J.E. Ranitz aan Werner Stertzenbach vanuit Assen

Van: Stertzenbach, Werner Aan: Stella Plaats: Westerbork, Kamp Datum: 1942-11-22 Onderwerp: in een kamertje, tussen luid discussiërende mensen, schrijft Werner zijn brief; Al het kookbare uit de pakketjes komt bij mevrouw Mahler terecht, die in haar keukentje er iets van maakt; Werner is verzocht een lezing te houden binnen zijn vakgebied; kampgevangenen gestraft voor het schrijven van illegale brieven; Werners technische dienst is verhuisd naar barak 21 met een klein stelletje in een kamertje; aanvraag verlof om in Amsterdam te mogen trouwen; ongeveer 8000 mensen in het kamp, het is moeilijk om iemand te vinden; Naar Hartog Waterman geïnformeerd. Hij woont niet meer in barak 62; geruchten over uitbreiding van het kamp. Er zou een bakkerij komen, een crematorium en nog 50 barakken.

Van: Stertzenbach, Werner Aan: Stella Plaats: Westerbork, Kamp Datum: 1942-11-22 Onderwerp: in een kamertje, tussen luid discussiërende mensen, schrijft Werner zijn brief; Al het kookbare uit de pakketjes komt bij mevrouw Mahler terecht, die in haar keukentje er iets van maakt; Werner is verzocht een lezing te houden binnen zijn vakgebied; kampgevangenen gestraft voor het schrijven van illegale brieven; Werners technische dienst is verhuisd naar barak 21 met een klein stelletje in een kamertje; aanvraag verlof om in Amsterdam te mogen trouwen; ongeveer 8000 mensen in het kamp, het is moeilijk om iemand te vinden; Naar Hartog Waterman geïnformeerd. Hij woont niet meer in barak 62; geruchten over uitbreiding van het kamp. Er zou een bakkerij komen, een crematorium en nog 50 barakken.

Brief van Werner Stertzenbach aan Stella Pach vanuit kamp Westerbork

Revisietekening elektrische installatie barak 103&nbsp; Woonoord Schattenberg&nbsp; Schaal: 1:100&nbsp; Datum: 1952-08-10

Revisietekening elektrische installatie barak 103&nbsp; Woonoord Schattenberg&nbsp; Schaal: 1:100&nbsp; Datum: 1952-08-10

Plattegrond van de elektrische installatie barak 103 in het woonmoord Schattenberg

Memoires Van: Stertzenbach, Werner Onderwerp: Westerbork een bericht, de geschiedenis van kamp Westerbork van Centraal Vluchtelingenkamp tot doorgangskamp. Een beschrijving door de ogen van Werner Stertzenbach, die vanaf februari 1941 tot zijn vlucht op 21 september 1943 in kamp Westerbork verbleef.

Memoires Van: Stertzenbach, Werner Onderwerp: Westerbork een bericht, de geschiedenis van kamp Westerbork van Centraal Vluchtelingenkamp tot doorgangskamp. Een beschrijving door de ogen van Werner Stertzenbach, die vanaf februari 1941 tot zijn vlucht op 21 september 1943 in kamp Westerbork verbleef.

Memoires geschreven door Werner Stertzenbach

Van: To en Ger Aan: Boas, Salomon en Boas-Prins, Seraphina Plaats: Amsterdam Datum: 1943-09-23 Onderwerp: De schrijfster is blij dat Sal en Seraphien in Barneveld zijn. Ze zal een pakje opsturen met werkgerei voor Sal. Met enveloppe

Van: To en Ger Aan: Boas, Salomon en Boas-Prins, Seraphina Plaats: Amsterdam Datum: 1943-09-23 Onderwerp: De schrijfster is blij dat Sal en Seraphien in Barneveld zijn. Ze zal een pakje opsturen met werkgerei voor Sal. Met enveloppe

Brief en enveloppe van To en Ger aan het echtpaar Boas-Prins in Barneveld vanuit Amsterdam

Van: het Nederlandsch Clearingsinstituut Aan: de Raay, E. Plaats: Amsterdam Datum: 1946-09-11 Onderwerp: betreft Duitse vorderingen, niet betaald loon voor gedwongen werk bij firma's in Ottmuth, Nederkirchen (Niederkirch) en Blechhammer; wel of geen recht hebben; mogelijkheden… Eduard ligt op dat moment in een sanatorium in Bloemendaal-Santpoort om te herstellen van de gevolgen van jarenlang gevangenschap in concentratiekampen.

Van: het Nederlandsch Clearingsinstituut Aan: de Raay, E. Plaats: Amsterdam Datum: 1946-09-11 Onderwerp: betreft Duitse vorderingen, niet betaald loon voor gedwongen werk bij firma's in Ottmuth, Nederkirchen (Niederkirch) en Blechhammer; wel of geen recht hebben; mogelijkheden… Eduard ligt op dat moment in een sanatorium in Bloemendaal-Santpoort om te herstellen van de gevolgen van jarenlang gevangenschap in concentratiekampen.

Brief van het Nederlandsch Clearingsinstituut aan E. de Raay vanuit Amsterdam

Van: Rabbie-Acohen, S. Aan: Loman, familie Plaats: Amsterdam Datum: 1943-06-21 Onderwerp: gisteravond om 20.30 opgehaald; om zes uur 's morgens in de trein; de reis is naar Westerbork; hoe het verder gaat weet de schrijfster niet… Op de achterkant de volgende opmerking: ‘gelieve deze s.v.p. te posten. Dank u’ .

Van: Rabbie-Acohen, S. Aan: Loman, familie Plaats: Amsterdam Datum: 1943-06-21 Onderwerp: gisteravond om 20.30 opgehaald; om zes uur 's morgens in de trein; de reis is naar Westerbork; hoe het verder gaat weet de schrijfster niet… Op de achterkant de volgende opmerking: ‘gelieve deze s.v.p. te posten. Dank u’ .

Briefkaart van S. Rabbie-Acohen aan de familie Loman vanuit Amsterdam

Van: Feldman-Kan, Lotte Ruth (via Vos, B.) Aan: Schouten, Meij. Plaats: Westerbork, kamp Datum: 1944-07 Onderwerp: ….

Van: Feldman-Kan, Lotte Ruth (via Vos, B.) Aan: Schouten, Meij. Plaats: Westerbork, kamp Datum: 1944-07 Onderwerp: ….

Brief van Johanna Kan-Kaufmann (via Bertha Vos) aan mej. G. Schouten vanuit kamp Westerbork

Van: de Joodse Raad voor Amsterdam, Bureau Den Haag Aan: wie het betreft Plaats: Amsterdam/Den Haag Datum: 1942-08-26 Onderwerp: herziening leidraad betreffenden gemengd-gehuwden, nationaliteiten; gedoopte Joden; deportatie van gezinnen, waarvan de mannen zich in Joodse werkkampen bevinden. De mannen kunnen zich in kamp Westerbork bij hun vrouwen voegen; bijzondere gevallen; frontsoldaten (WOI); ziekte; aanvullende instructie voor medewerkers; vrijstellingen in kamp Westerbork…

Van: de Joodse Raad voor Amsterdam, Bureau Den Haag Aan: wie het betreft Plaats: Amsterdam/Den Haag Datum: 1942-08-26 Onderwerp: herziening leidraad betreffenden gemengd-gehuwden, nationaliteiten; gedoopte Joden; deportatie van gezinnen, waarvan de mannen zich in Joodse werkkampen bevinden. De mannen kunnen zich in kamp Westerbork bij hun vrouwen voegen; bijzondere gevallen; frontsoldaten (WOI); ziekte; aanvullende instructie voor medewerkers; vrijstellingen in kamp Westerbork…

Bulletin nummer 10 van de Joodse Raad voor Amsterdam, Bureau Den Haag

<blockquote>“Het is hier onbeschrijfelijk. Wel 16.000 mensen. […] Voor ons is voorlopig althans alles voorbij, maar we houden moed.”</blockquote>

In februari 1943 was het gezin nog steeds in kamp Westerbork. Ze waren niet op een dergelijk lang verblijf voorbereid en hadden niet genoeg passende kleding meegebracht. &nbsp;Aan dezelfde vriendin vraagt Carolina om spullen die uit hun huis in Zwolle zijn gered, waaronder jurken en een pakje van Max. Ook beschrijft ze hoe er in de voorafgaande weken veel kennissen en vrienden zijn doorgestuurd. De onzekerheid over een mogelijke deportatie is nog steeds groot, maar ze probeert er het beste van te maken en geniet van haar zoontje.&nbsp;

<blockquote>“Onze Max is een reuzelieve schat en nu niet, omdat het mijn eigen kind is, maar ze zijn allemaal gek met hem en vinden hem erg lief. Jammer was hij een week niet lekker in orde, wat bronchitis enzo. Nu is hij weer beter […]”</blockquote>

In een brief van 28 april 1943 is het dit keer niet Carolina, maar haar moeder Gezina die schrijft. Carolina, Salomon en kleine Max zijn namelijk de dag ervoor, op 27 april 1943, naar het vernietigingskamp Sobibor gedeporteerd. Hier werden ze direct na aankomst vermoord.&nbsp;

<blockquote>“Ze zijn gisteren doorgestuurd. Ze waren goed te spreken. Max vond het fijn weer eens in de trein te kunnen gaan. Hij was net acht dagen ziek geweest (buikloop). Hij heeft gelukkig geen koorts meer. Hij heeft 39.5 gehad. We hopen dat het hun daar goed mag gaan…”</blockquote>

Brief van C. Caneel-Bamberg aan Janny Bosman vanuit kamp Westerbork

Van: de gemeente Amsterdam Aan: wie het betreft Plaats: Amsterdam Datum: 1943-03-31 Onderwerp: betreft afstammingspapieren van Pieter de Vries, die vanuit het Joods weeshuis in Leiden met andere kinderen op 18 maart 1943 naar Westerbork werd gestuurd. Dankzij &nbsp;het werk van de buurman van het weeshuis, die de afstammingspapieren wist te verzamelen, werd Pieter, die in werkelijkheid twee joodse grootouders had, op 26 mei 1943 uit kamp Westerbork ontslagen.

Van: de gemeente Amsterdam Aan: wie het betreft Plaats: Amsterdam Datum: 1943-03-31 Onderwerp: betreft afstammingspapieren van Pieter de Vries, die vanuit het Joods weeshuis in Leiden met andere kinderen op 18 maart 1943 naar Westerbork werd gestuurd. Dankzij &nbsp;het werk van de buurman van het weeshuis, die de afstammingspapieren wist te verzamelen, werd Pieter, die in werkelijkheid twee joodse grootouders had, op 26 mei 1943 uit kamp Westerbork ontslagen.

Uittreksel bevolkingsregister betreffende Daniel Franschman

Personen