In het Herinneringscentrum Kamp Westerbork vertellen we de verhalen van meer dan honderdduizend Joden en Sinti en Roma die vanuit Nederland naar vernietigings- en concentratiekampen werden gedeporteerd. Ook de naoorlogse functies van de historische plek komen aan bod.

Kamp Westerbork bestaat sinds 1939 en heeft door de jaren heen verschillende functies gehad. Ontdek hieronder welke dit waren.

Vanaf 1942 begonnen de nazi’s met de deportaties van voornamelijk Joden uit heel Europa naar vernietigingskampen in het Oosten. Dit had gevolgen voor kamp Westerbork. Het werd uitgebreid met een groot aantal barakken en kleinere gebouwen. Op 1 juli werd het kamp aangewezen als Polizeiliches Judendurchgangslager. Er werden prikkeldraadomheiningen en zeven wachttorens geplaatst. 

Door&shy;gangs&shy;kamp

Doorgangskamp

Toen vanaf 1938 de situatie voor Joden in Duitsland steeds gevaarlijker werd, vluchtten velen van hen naar Nederland. Om deze stroom mensen te reguleren, besloot de regering een centraal vluchtelingenkamp op te richten. Een stuk braakliggend terrein aan de rand van Westerbork bleek een geschikte locatie.  In augustus 1939 werd begonnen met de bouw van de barakken, in oktober van datzelfde jaar kwamen de eerste bewoners aan. 

Vluch&shy;te&shy;lin&shy;gen&shy;kamp

Vluchtelingenkamp

Tussen 24 april 1945 en 1 december 1948 was kamp Westerbork een interneringskamp voor NSB’ers, SS’ers en andere personen, die van samenwerking met de nazi’s werden verdacht. Op het moment dat de eerste geïnterneerden het kamp betraden, werd Westerbork nog door ongeveer 850 bevrijde Joden bewoond.  

In&shy;ter&shy;ne&shy;rings&shy;kamp

Interneringskamp

In 1949 nam het Ministerie van Oorlog kamp Westerbork tijdelijk over. De dekolonisatieoorlog in het voormalige Nederlands-Indië was in volle gang, met als gevolg een groot gebrek aan militaire kampementen in Nederland. Westerbork werd een opleidingskamp voor soldaten, die onder meer naar Nederlands-Indië zouden vertrekken.  

Mi&shy;li&shy;tair kamp

Militair kamp

De meeste Indische Nederlanders hadden de oorlog in Japanse interneringskampen doorgebracht.  Velen van hen voelden zich na de bevrijding niet meer veilig en besloten noodgedwongen naar Nederland te vertrekken. Als opvanglocaties werd gekozen voor een aantal kampen die in de oorlog door de nazi’s waren gebruikt, zoals kamp Westerbork. De locaties werden anders genoemd: voortaan waren het ‘woonoorden’ en ‘opvangcentra’. Westerbork werd ‘De Schattenberg’ genoemd.   

Re&shy;pa&shy;tri&shy;ë&shy;rings&shy;kamp

Repatriëringskamp

Vanaf 1951 werd het voormalige kamp een woonoord voor enkele duizenden Molukkers. KNIL-militairen en hun gezinnen zouden hier tijdelijk gehuisvest worden, omdat de situatie voor hen door de onafhankelijkheidsstrijd op de Molukken gevaarlijk werd. De laatste bewoners vertrokken uiteindelijk in 1971.   

Schat&shy;ten&shy;berg

Schattenberg

Hoe ervaar je iets dat niet meer bestaat? Het terrein van het voormalige kamp Westerbork heeft sinds het begin van de jaren zeventig verschillende aanpassingen ondergaan om de historische plek herkenbaarder te maken. In 1983 opende koningin Beatrix officieel het Herinneringscentrum.   

Plek van her&shy;in&shy;ne&shy;ring

Plek van herinnering

Het kamp door de jaren heen

Dit verhaal werd opgetekend door conservator Guido Abuys. Meer over de familie Enthoven is te vinden in het boek Kroniek van het geslacht Enthoven (Zutphen 1991).&nbsp;

Het is 23 mei 1945. Henriette Enthoven-van Lier schrijft vanuit Mont Pèlerin in Zwitserland een brief aan haar familie, waarin ze terugkijkt naar het transport van kamp Westerbork naar Theresienstadt en haar aankomst in dit getto.

"Ik werd met enige kennissen in een bananenwagen gestopt..."

Gerdien Verschoor was tussen 2019 en 2022 de directeur van Herinneringscentrum Kamp Westerbork. Dit verhaal publiceerde zij op haar <a href="https://gerdienverschoor.wordpress.com/2019/02/07/het-treinbord/#more-3294">eigen website</a>.

Het moet ergens in de jaren negentig geweest zijn: het was na de Wende en ik werkte bij de Nederlandse Ambassade in Warschau. Alles in Polen veranderde. Als attaché voor pers- en culturele zaken richtte ik me niet alleen op pers en cultuur, maar ook op de historische en maatschappelijke onderwerpen die in die periode actueel waren. Vele musea en historische instituten maakten een transitie door: nu Polen het communisme van zich had afgeschud, konden vele verhalen eindelijk op een andere manier verteld worden.

Het treinbord

Dit verhaal, geschreven door conservator Guido Abuys, werd in 2018 als column gepubliceerd op de website van het Herinneringscentrum Kamp Westerbork.&nbsp;

Een houten beeldje van een jongen van een jaar of twaalf, gekleed in een blouse, korte broek, hoge sokken en wandelschoenen. Op het voetstuk zijn de initialen E.B. ingekrast en is het jaar 1941 duidelijk zichtbaar. Het beeldje zou geschonken zijn aan Jacques Schol, directeur van het Centraal Vluchtelingenkamp Westerbork.&nbsp;

Een jongen vereeuwigd in hout

In juni 2025 verscheen Sprekende stenen. Stolpersteine in Zwolle, een publicatie waarin de verhalen van Joodse inwoners van Zwolle worden belicht. Ook voor het gezin Caneel, dat voor hun deportatie aan de Vispoortenplas 10 woonde, zijn struikelstenen gelegd.&nbsp;

Carolina Caneel-Bamberg, haar man Salomon Caneel en hun zoontje Mozes “Max” Caneel werden begin oktober 1942 vanuit Zwolle naar kamp Westerbork gebracht. Het was in die dagen overvol in het kamp: door de ontruiming van de Joodse werkkampen en de razzia’s waarbij de familieleden van de Joodse dwangarbeiders werden opgehaald, kwamen er zo’n 12.000 personen naar het kamp. In een brief aan vriendin Janny Bosman schrijft Carolina over de chaotische situatie en de onwetendheid over hun verdere lot. Ook vraagt ze om een paar hoge schoenen of laarsjes in maat 26 voor zoontje Max en een stel dekens, want die zijn ze inmiddels kwijtgeraakt.&nbsp;

"Onze Max is een reuzelieve schat..."

Onze collecties in beeld

Westerbork Digitaal

We zijn druk bezig met het toevoegen en aanvullen van informatie op deze website. We voegen dagelijks nieuwe collectiestukken toe en vullen persoonsgegevens aan, dus kom zeker nog eens terug!

Platform in ontwikkeling

Op deze pagina vind je een overzicht van verhalen over kamp Westerbork. Zo kun je meer te weten komen over personen die in het kamp gevangen zaten of over objecten uit onze collecties. Ook bieden we themaverhalen aan en laten we zien welke locaties in Nederland, direct of indirect, een verbinding hebben met kamp Westerbork. 

Verhalen

Van: Minister van landbouw, visserij en voedselvoorziening&nbsp; Aan: Minister van Oorlog&nbsp; Plaats: Den Haag&nbsp; Datum: 1951-06-13&nbsp; Onderwerp: crematorium te Westerbork, discussie over behoud als monument uit respect voor de nabestaanden of afbraak met het oog op de komst jonge dienstplichtigen als Schattenberg een permanent militair kamp wordt.

Van: Minister van landbouw, visserij en voedselvoorziening&nbsp; Aan: Minister van Oorlog&nbsp; Plaats: Den Haag&nbsp; Datum: 1951-06-13&nbsp; Onderwerp: crematorium te Westerbork, discussie over behoud als monument uit respect voor de nabestaanden of afbraak met het oog op de komst jonge dienstplichtigen als Schattenberg een permanent militair kamp wordt.

Brief van de minister van landbouw, visserij en voedselvoorziening aan de minister van Oorlog

Van: Modehuis HB Aan: Buijvoets, J.G. Plaats: Groningen Datum: 1948-11-11 Onderwerp: rekening voor de aanschaf van een bontmantel.

Van: Modehuis HB Aan: Buijvoets, J.G. Plaats: Groningen Datum: 1948-11-11 Onderwerp: rekening voor de aanschaf van een bontmantel.

Rekening voor de aanschaf van een bontmantel door J.G. Buijvoets

Machieltje Prins was de zoon van Mozes Prins (van beroep marktkoopman J. Markt) en Jeannette Ensel. Mozes en Jeannette waren op 04 augustus 1937 in Amsterdam getrouwd, Machieltje was hun eerste en enigste kind. Mozes verbleef in kamp De Beetse; niet helemaal duidelijk is wanneer hij in kamp Westerbork is aangekomen. Waarschijnlijk was dat 2 oktober 1942, toen de mannen vanuit De Beetse naar kamp Westerbork werden overgebracht. Mozes is op 02 november 1942 vanuit kamp Westerbork naar Auschwitz gedeporteerd, zijn overlijdensdatum is vastgesteld op 11 maart 1943 in het KdO Ludwigsdorf. Jeannette was toen al in kamp Vught; ze verbleef daar sinds 14 januari 1943. Haar zoon Machiel werd geboren op 31 mei 1943 in Vught. Hij werd vernoemd naar zijn grootvader Machiel, geboren 17 juli 1886 in Amsterdam en vermoord in Sobibor op 23 april 1943. Jeannette en Machiel komen op 7 juni 1943 naar kamp Westerbork en beiden gaan op 21 september 1943 op transport naar Auschwitz, waar ze na aankomst op 24 september worden vermoord.&nbsp;

Bevel Op bevel van de Duitse Weermacht moeten alle mannen in de leeftijd van 17 t/m 40 jaar zich melden voor de arbeidsinzet.

Bevel Op bevel van de Duitse Weermacht moeten alle mannen in de leeftijd van 17 t/m 40 jaar zich melden voor de arbeidsinzet.

Bevel betreffende de arbeidsinzet

Van: Kan, Herman Aan: Feldman, T. Plaats: Westerbork, kamp Datum: 1943-11 Onderwerp: post is het hoogtepunt van de dag; het gaat beter met de schrijver; spreekt in het kamp met veel bekenden…

Van: Kan, Herman Aan: Feldman, T. Plaats: Westerbork, kamp Datum: 1943-11 Onderwerp: post is het hoogtepunt van de dag; het gaat beter met de schrijver; spreekt in het kamp met veel bekenden…

Brief van Herman Kan aan zijn schoonzoon vanuit kamp Westerbork

Van: Boas-Prins, S. Aan: Familie Spier Plaats: Westerbork, kamp Datum: 1944-06-27 Onderwerp: De schrijfster bedankt de familie Spier voor het pakje met heerlijke boterkoek. Esthertje heeft gesmuld van de perzik, tomaten, koekjes en borstplaatjes. Ook is ze erg blij met haar pop, die ze spoedig aan haar speelkameraadjes wil tonen. Ze kleurt lekker bruin door de zon, voor zover ze zich in het zand niet zwart maakt.&nbsp;

Van: Boas-Prins, S. Aan: Familie Spier Plaats: Westerbork, kamp Datum: 1944-06-27 Onderwerp: De schrijfster bedankt de familie Spier voor het pakje met heerlijke boterkoek. Esthertje heeft gesmuld van de perzik, tomaten, koekjes en borstplaatjes. Ook is ze erg blij met haar pop, die ze spoedig aan haar speelkameraadjes wil tonen. Ze kleurt lekker bruin door de zon, voor zover ze zich in het zand niet zwart maakt.&nbsp;

Brief van S. Boas-Prins aan de familie Spier vanuit kamp Westerbork

Van: van der Hak, Moritz Aan: van der Hak, Louis en gezin Plaats: Westerbork, kamp Datum: 1942-10-04 Onderwerp: zaterdagavond om 19.00 in het kamp aangekomen, ze waren zeer vermoeid; ze weten niet wanneer ze doorgestuurd worden…; bij de opticien in de Kromme Elleboog (Groningen) liggen nog twee brillen ter reparatie…&nbsp;

Van: van der Hak, Moritz Aan: van der Hak, Louis en gezin Plaats: Westerbork, kamp Datum: 1942-10-04 Onderwerp: zaterdagavond om 19.00 in het kamp aangekomen, ze waren zeer vermoeid; ze weten niet wanneer ze doorgestuurd worden…; bij de opticien in de Kromme Elleboog (Groningen) liggen nog twee brillen ter reparatie…&nbsp;

Brief van Moritz van der Hak aan het gezin van zijn zoon Louis vanuit kamp Westerbork

Van: Eisemann, Joseph Aan: de Groot, Sam en familie Plaats: Jeruzalem Datum: 1947-03-21 Onderwerp: hij bedankt voor de brief van de familie de Groot; Sam heeft hem briefkaarten toegestuurd als laatste aandenken; hij heeft de Palestina-Certificaten voor zijn moeder, zus en zwager nog thuis liggen, hij kreeg ze te laat; hij heeft zijn hoofd gebroken over wat aan Sam te sturen; het kan slechts een pakket zijn van een kilo, dat vervolgens en half jaar onderweg is; Josi Gudema heeft van hem een kist met 200 sinaasappelen gekregen; Joseph zal nu ook een kist met sinaasappelen naar Sam sturen, via Tel Aviv; eventuele transportkosten vanuit Rotterdam en douane kosten kan via Theo Levy…; over een zilveren Chanoekakandelaar, die ooit zijn vader toebehoorde…

Van: Eisemann, Joseph Aan: de Groot, Sam en familie Plaats: Jeruzalem Datum: 1947-03-21 Onderwerp: hij bedankt voor de brief van de familie de Groot; Sam heeft hem briefkaarten toegestuurd als laatste aandenken; hij heeft de Palestina-Certificaten voor zijn moeder, zus en zwager nog thuis liggen, hij kreeg ze te laat; hij heeft zijn hoofd gebroken over wat aan Sam te sturen; het kan slechts een pakket zijn van een kilo, dat vervolgens en half jaar onderweg is; Josi Gudema heeft van hem een kist met 200 sinaasappelen gekregen; Joseph zal nu ook een kist met sinaasappelen naar Sam sturen, via Tel Aviv; eventuele transportkosten vanuit Rotterdam en douane kosten kan via Theo Levy…; over een zilveren Chanoekakandelaar, die ooit zijn vader toebehoorde…

Brief van Joseph Eisemann aan Sam de Groot en familie vanuit Jeruzalem

Personen