Brief van Max Beem aan mijn lieve kinderen vanuit kamp Westerbork

Van: Beem, Max
Aan: Vorst, U.J.
Plaats: Westerbork, kamp/Interneringskamp, barak 43
Datum: 1945-05-07
Onderwerp: hij is sinds 28 november in kamp Westerbork; hij heeft zich er goed doorheen geworsteld; sinds 12 april is Westerbork bevrijd en trok tegen de avond en Canadese tank en pantserafdeling binnen; en ontroerend ogenblik, hij heeft moeten huilen; hij moet voorlopig blijven, hoewel er al enige honderden geflitst zijn; over Sonnie van wie ze ook lang niet gehoord hebben; hereniging; zoon Leo is met zijn gezin al in september 1943 doorgestuurd, ze gingen volgens Beyer niet met een straftransport en vervoerd zijn met een personentrein; jonge mensen die konden werken zouden gespaard zijn; de post functioneert nog niet, maar een afdeling van de marechaussee gaat naar Amsterdam en Den Haag; Liesje van tante Eva is ook in Westerbork; een deel van de familie zat bij elkaar in Nijmegen, hopelijk hebben zij het gered; van de rest van de familie weet hij niets; na aankomst in Westerbork is Max in een barak terecht gekomen met 25 mensen, hij werd zaalleider; sedert enige weken woont hij met twee anderen in een huisje; het eten wordt beter en hij heeft voldoende boter; hij was sterk vermagerd en heeft elke dag honger gehad; er komen grote transporten NSB'ers binnen, die hebben het niet gemakkelijk, vooral de landwachters…; de Joden in het kamp hoeven niet meer te werken, ze houden toezicht; jongens van Vrij Nederland en marechaussee doen de bewaking; hij heeft enige Arnhemse NSB'ers gezien, maar de meeste komen uit Drenthe en Overijssel; hij hoopt zijn kinderen vlug terug te zien; er zijn al verschillende ouders geweest, die hun kinderen zochten of kinderen die hun ouders zochten; buitengewoon ontroerend als ze elkaar ontdekken…; mensen uit de buurt krijgen vaak bezoek…