In het Herinneringscentrum Kamp Westerbork vertellen we de verhalen van meer dan honderdduizend Joden en Sinti en Roma die vanuit Nederland naar vernietigings- en concentratiekampen werden gedeporteerd. Ook de naoorlogse functies van de historische plek komen aan bod.

Kamp Westerbork bestaat sinds 1939 en heeft door de jaren heen verschillende functies gehad. Ontdek hieronder welke dit waren.

Toen de nazi’s begin 1942 tot systematische uitroeiing van de Joden overgingen, had dat gevolgen voor het kamp. Het werd uitgebreid met een groot aantal barakken en kleinere gebouwen. Op 1 juli werd het kamp aangewezen als Polizeiliches Judendurchgangslager. Er werden prikkeldraadomheiningen en zeven wachttorens geplaatst. 

Door&shy;gangs&shy;kamp

Doorgangskamp

Toen vanaf 1938 de situatie voor Joden in Duitsland steeds gevaarlijker werd, vluchtten velen van hen naar Nederland. Om deze stroom mensen te reguleren, besloot de regering een centraal vluchtelingenkamp op te richten. Een stuk braakliggend terrein aan de rand van Westerbork bleek een geschikte locatie.  In augustus 1939 werd begonnen met de bouw van de barakken, in oktober van datzelfde jaar kwamen de eerste bewoners aan. 

Vluch&shy;te&shy;lin&shy;gen&shy;kamp

Vluchtelingenkamp

Tussen 24 april 1945 en 1 december 1948 was kamp Westerbork een interneringskamp voor NSB’ers, SS’ers en andere personen, die van samenwerking met de nazi’s werden verdacht. Op het moment dat de eerste ‘foute’ personen het kamp betraden, werd Westerbork nog door ongeveer 850 bevrijde Joden bewoond.   

In&shy;ter&shy;ne&shy;rings&shy;kamp

Interneringskamp

In 1949 nam het Ministerie van Oorlog kamp Westerbork tijdelijk over. De politionele acties in het voormalige Nederlands-Indië waren in volle gang, met als gevolg een groot gebrek aan militaire kampementen in Nederland. Westerbork werd een opleidingskamp voor soldaten, die onder meer naar Nederlands-Indië zouden vertrekken.  

Mi&shy;li&shy;tair kamp

Militair kamp

De meeste Indische Nederlanders hadden de oorlog in Japanse interneringskampen doorgebracht.  Velen van hen voelden zich na de bevrijding niet meer veilig en besloten noodgedwongen naar Nederland te vertrekken. Als opvanglocaties werd gekozen voor een aantal kampen die in de oorlog door de nazi’s waren gebruikt, zoals kamp Westerbork. De locaties werden anders genoemd: voortaan waren het ‘woonoorden’ en ‘opvangcentra’. Westerbork werd ‘De Schattenberg’ genoemd.   

Re&shy;pa&shy;tri&shy;ë&shy;rings&shy;kamp

Repatriëringskamp

Vanaf 1951 werd het voormalige kamp een woonoord voor enkele duizenden Molukkers. KNIL-militairen en hun gezinnen zouden hier tijdelijk gehuisvest worden, omdat de situatie voor hen door de onafhankelijkheidsstrijd op de Molukken gevaarlijk werd. De laatste bewoners vertrokken uiteindelijk in 1971.   

Schat&shy;ten&shy;berg

Schattenberg

Hoe ervaar je iets dat niet meer bestaat? Het terrein van het voormalige kamp Westerbork heeft sinds het begin van de jaren zeventig verschillende aanpassingen ondergaan om de historische plek herkenbaarder te maken. In 1983 opende koningin Beatrix officieel het Herinneringscentrum.   

Plek van her&shy;in&shy;ne&shy;ring

Plek van herinnering

Het kamp door de jaren heen

Het treinbord

Markt 4, Beilen

Het verhaal van Menachem Asscher

Een jongen vereeuwigd in hout

Testverhaal

Onze collecties in beeld

Westerbork Digitaal

We zijn druk bezig met het toevoegen en aanvullen van informatie op deze website. We voegen dagelijks nieuwe collectiestukken toe en vullen persoonsgegevens aan, dus kom zeker nog eens terug!

Platform in ontwikkeling

Op deze pagina ontdek je uiteenlopende verhalen over Kamp Westerbork: persoonlijke portretten van betrokkenen, gemeenteverhalen die laten zien hoe lokale gemeenschappen verbonden zijn met het kamp, themaverhalen die context en verdieping bieden, en objectverhalen waarin voorwerpen het verleden tastbaar maken.

Verhalen

Max Werkendam was samen met zijn moeder, zijn zusje Dora en vijf andere familieleden ondergedoken bij Dora's niet-Joodse verloofde in diens woning op het Amsterdamse Meerhuizenplein. Op 10 december 1942 werd een inval op het adres gedaan, waarbij alle onderduikers werden gearresteerd. Max, die op dat moment een wapen op zak had, werd niet doorgestuurd naar Westerbork (zoals de anderen), maar moest voor het Duitse Obergericht verschijnen. Hij werd beschuldigd van ongeoorloofd wapenbezit en het vervalsen van documenten. Hij werd ter dood veroordeeld en op 22 februari 1944 in Den Haag geëxecuteerd.Bron: 'Vogelvrij. De jacht op de joodse onderduiker', Sytze van der Zee, Amsterdam 2010.

Egodocumenten bewoners kamp Westerbork (1939-1945)

Vroeg naoorlogse documenten (1945-1970)

Militair Kampement Westerbork.&nbsp; Datum: 1949 Vier militairen op bezoek: ‘Bij de sergeant van de week’.&nbsp;

Militair Kampement Westerbork.&nbsp; Datum: 1949 Vier militairen op bezoek: ‘Bij de sergeant van de week’.&nbsp;

Foto van militairen in het Militair kampement Westerbork

Van: Feldman-Kan, Lotte Ruth (via haar moeder) Aan: Feldman, T. Plaats: Westerbork, kamp Datum: 1944-08-10 Onderwerp: angstig hoe de veertien dagen weer zijn gevlogen (schrijfdag); hopelijk eindelijk een uitkomst (vrijlating); in barak 6 in plaats van drie twee zalen samengetrokken wegens gebrek aan personeel; er waren deze week niet veel opnames; het is heel warm in de barakken; moeder heeft weer last van haar ingewanden (nervositeit); zomerschoenen zijn door, ze kunnen in het kamp niet meer gemaakt worden; ze had gedacht deze niet meer nodig te hebben; ze probeert schoen in het kamp te krijgen; …

Van: Feldman-Kan, Lotte Ruth (via haar moeder) Aan: Feldman, T. Plaats: Westerbork, kamp Datum: 1944-08-10 Onderwerp: angstig hoe de veertien dagen weer zijn gevlogen (schrijfdag); hopelijk eindelijk een uitkomst (vrijlating); in barak 6 in plaats van drie twee zalen samengetrokken wegens gebrek aan personeel; er waren deze week niet veel opnames; het is heel warm in de barakken; moeder heeft weer last van haar ingewanden (nervositeit); zomerschoenen zijn door, ze kunnen in het kamp niet meer gemaakt worden; ze had gedacht deze niet meer nodig te hebben; ze probeert schoen in het kamp te krijgen; …

Brief van Lotte Ruth Feldman-Kan (via haar moeder) aan haar echtgenoot vanuit kamp Westerbork

Foto van&nbsp;de centrale weg, barak 44, de Centrale Keuken en bewoners &nbsp; Plaats: woonoord Schattenberg Datum: 1955-1965

Foto van&nbsp;de centrale weg, barak 44, de Centrale Keuken en bewoners &nbsp; Plaats: woonoord Schattenberg Datum: 1955-1965

Foto van de centrale weg van het woonoord Schattenberg

Van: oom Jan (vader) Aan: Hanneke Plaats:&nbsp; Datum: 1943-09-13 Onderwerp: brief voor de tweede keer geschreven en getekend, omdat vader vergeten was zijn adres achterop de enveloppe te noteren; over vaders droom, een zeilboot te hebben en ermee te varen; heel verhaal er om heen om Hanneke te vermaken met illustraties.

Van: oom Jan (vader) Aan: Hanneke Plaats:&nbsp; Datum: 1943-09-13 Onderwerp: brief voor de tweede keer geschreven en getekend, omdat vader vergeten was zijn adres achterop de enveloppe te noteren; over vaders droom, een zeilboot te hebben en ermee te varen; heel verhaal er om heen om Hanneke te vermaken met illustraties.

Brief van oom Jan (vader) aan Hanneke

Personen