In het Herinneringscentrum Kamp Westerbork vertellen we de verhalen van meer dan honderdduizend Joden en Sinti en Roma die vanuit Nederland naar vernietigings- en concentratiekampen werden gedeporteerd. Ook de naoorlogse functies van de historische plek komen aan bod.

Kamp Westerbork bestaat sinds 1939 en heeft door de jaren heen verschillende functies gehad. Ontdek hieronder welke dit waren.

Toen de nazi’s begin 1942 tot systematische uitroeiing van de Joden overgingen, had dat gevolgen voor het kamp. Het werd uitgebreid met een groot aantal barakken en kleinere gebouwen. Op 1 juli werd het kamp aangewezen als Polizeiliches Judendurchgangslager. Er werden prikkeldraadomheiningen en zeven wachttorens geplaatst. 

Door&shy;gangs&shy;kamp

Doorgangskamp

Toen vanaf 1938 de situatie voor Joden in Duitsland steeds gevaarlijker werd, vluchtten velen van hen naar Nederland. Om deze stroom mensen te reguleren, besloot de regering een centraal vluchtelingenkamp op te richten. Een stuk braakliggend terrein aan de rand van Westerbork bleek een geschikte locatie.  In augustus 1939 werd begonnen met de bouw van de barakken, in oktober van datzelfde jaar kwamen de eerste bewoners aan. 

Vluch&shy;te&shy;lin&shy;gen&shy;kamp

Vluchtelingenkamp

Tussen 24 april 1945 en 1 december 1948 was kamp Westerbork een interneringskamp voor NSB’ers, SS’ers en andere personen, die van samenwerking met de nazi’s werden verdacht. Op het moment dat de eerste ‘foute’ personen het kamp betraden, werd Westerbork nog door ongeveer 850 bevrijde Joden bewoond.   

In&shy;ter&shy;ne&shy;rings&shy;kamp

Interneringskamp

In 1949 nam het Ministerie van Oorlog kamp Westerbork tijdelijk over. De politionele acties in het voormalige Nederlands-Indië waren in volle gang, met als gevolg een groot gebrek aan militaire kampementen in Nederland. Westerbork werd een opleidingskamp voor soldaten, die onder meer naar Nederlands-Indië zouden vertrekken.  

Mi&shy;li&shy;tair kamp

Militair kamp

De meeste Indische Nederlanders hadden de oorlog in Japanse interneringskampen doorgebracht.  Velen van hen voelden zich na de bevrijding niet meer veilig en besloten noodgedwongen naar Nederland te vertrekken. Als opvanglocaties werd gekozen voor een aantal kampen die in de oorlog door de nazi’s waren gebruikt, zoals kamp Westerbork. De locaties werden anders genoemd: voortaan waren het ‘woonoorden’ en ‘opvangcentra’. Westerbork werd ‘De Schattenberg’ genoemd.   

Re&shy;pa&shy;tri&shy;ë&shy;rings&shy;kamp

Repatriëringskamp

Vanaf 1951 werd het voormalige kamp een woonoord voor enkele duizenden Molukkers. KNIL-militairen en hun gezinnen zouden hier tijdelijk gehuisvest worden, omdat de situatie voor hen door de onafhankelijkheidsstrijd op de Molukken gevaarlijk werd. De laatste bewoners vertrokken uiteindelijk in 1971.   

Schat&shy;ten&shy;berg

Schattenberg

Hoe ervaar je iets dat niet meer bestaat? Het terrein van het voormalige kamp Westerbork heeft sinds het begin van de jaren zeventig verschillende aanpassingen ondergaan om de historische plek herkenbaarder te maken. In 1983 opende koningin Beatrix officieel het Herinneringscentrum.   

Plek van her&shy;in&shy;ne&shy;ring

Plek van herinnering

Het kamp door de jaren heen

Onze collecties in beeld

Westerbork Digitaal

We zijn druk bezig met het toevoegen en aanvullen van informatie op deze website. We voegen dagelijks nieuwe collectiestukken toe en vullen persoonsgegevens aan, dus kom zeker nog eens terug!

Platform in ontwikkeling

Julius Gast was met zijn vrouw en zoon ondergedoken. Hij werd echter door de Sicherheitsdienst gearresteerd en in de strafgevangenis van Leeuwarden opgesloten. Hij was één van de drie willekeurig gekozen gevangenen die op 18 januari 1944 bij Herbaijum werden doodgeschoten. De fusillade was een represaille voor het plegen van sabotagedaden op de oude rijksweg tussen Leeuwarden en Harlingen. Op aanraden van de geallieerden hadden verzetsmensen daar kopspijkertjes gestrooid. Zijn gezin heeft de oorlog overleefd.

1942

Maart 1942

Reveille, het Ned. Rode Kruis. Uitgave van het afwikkelingsbureau concentratiekampen. Datum: 1946-05-15 Met onder andere de naam van Anna Reens

Reveille, het Ned. Rode Kruis. Uitgave van het afwikkelingsbureau concentratiekampen. Datum: 1946-05-15 Met onder andere de naam van Anna Reens

Informatieblad Reveille van 15 mei 1945

Verslag Aad van As over zijn keuring voor de arbeidsinzet in Duitsland. Zijn baan in kamp Westerbork voor het CDK-Westerbork gaf hem geen vrijstelling. Hij moest iets simuleren om afgekeurd te worden.

Verslag Aad van As over zijn keuring voor de arbeidsinzet in Duitsland. Zijn baan in kamp Westerbork voor het CDK-Westerbork gaf hem geen vrijstelling. Hij moest iets simuleren om afgekeurd te worden.

Verslag van Aad van As over zijn keuring voor de arbeidsinzet

Machtsverhoudingen in kamp Westerbork

Kampraad Woonoord Schattenberg

Foto van Lina Sommerfeld-Wald

Van: opa Aan: van Bergen, Chaja Plaats: Amsterdam Datum: 1946-07-19 Onderwerp: op weg bent om een fiets te bezitten; mams verheugd zich om ritjes maken met Eddy achterop; wel banden nodig; bij Eddy op bezoek in Bilthoven geweest…

Van: opa Aan: van Bergen, Chaja Plaats: Amsterdam Datum: 1946-07-19 Onderwerp: op weg bent om een fiets te bezitten; mams verheugd zich om ritjes maken met Eddy achterop; wel banden nodig; bij Eddy op bezoek in Bilthoven geweest…

Brief van opa aan Chaja van Bergen vanuit Amsterdam

Van: Kalmann, Dora Aan: Rita Plaats: Westerbork, kamp Datum: 1943-09-21 Onderwerp: pakketten, hoop om nog lang in Westerbork te blijven Zie ook F 310-068

Van: Kalmann, Dora Aan: Rita Plaats: Westerbork, kamp Datum: 1943-09-21 Onderwerp: pakketten, hoop om nog lang in Westerbork te blijven Zie ook F 310-068

Briefkaart van Dora Kalmann aan Rita vanuit kamp Westerbork

Henri Barend Polak trouwde op 25 april 1934 in Rotterdam met Henriette Beets. Het echtpaar vestigde zich vanuit Rotterdam in Leek, waar ze woonden op het adres A354a, nu 't Piepke 1. Henri Barend Polak was geen lid van de joodse gemeente in Leek. Hij was hoofdboekhouder van de Vleesexportfabriek Van Dam &amp; Co. en tevens verantwoordelijk voor de administratie en de correspondentie.&nbsp; Henri is met het eerste transport op 15 juli 1942 vanuit Westerbork naar Auschwitz gedeporteerd. Daar is hij geselecteerd om te werken. Na de oorlog kon geen exacte overlijdensdatum worden vastgesteld, vandaar dat in zijn overlijdensakte de datum 30 september 1942 werd opgenomen. Dat was de laatste dag van een periode, waarbinnen hij vermoedelijk overleden was.&nbsp;Pas in de jaren negentig werd vanuit de Sterbebücher van Auschwitz duidelijk, dat Henri in augustus 1942 aan alle ontberingen bezweken was. &nbsp;

Brief van notaris Mr. H.H. Nauta aan A. Teixeira de Mattos vanuit Rotterdam

Personen