In het Herinneringscentrum Kamp Westerbork vertellen we de verhalen van meer dan honderdduizend Joden en Sinti en Roma die vanuit Nederland naar vernietigings- en concentratiekampen werden gedeporteerd. Ook de naoorlogse functies van de historische plek komen aan bod.

Kamp Westerbork bestaat sinds 1939 en heeft door de jaren heen verschillende functies gehad. Ontdek hieronder welke dit waren.

Toen de nazi’s begin 1942 tot systematische uitroeiing van de Joden overgingen, had dat gevolgen voor het kamp. Het werd uitgebreid met een groot aantal barakken en kleinere gebouwen. Op 1 juli werd het kamp aangewezen als Polizeiliches Judendurchgangslager. Er werden prikkeldraadomheiningen en zeven wachttorens geplaatst. 

Door&shy;gangs&shy;kamp

Doorgangskamp

Toen vanaf 1938 de situatie voor joden in Duitsland steeds gevaarlijker werd, vluchtten velen van hen naar Nederland. Om deze stroom mensen te reguleren, besloot de regering een centraal vluchtelingenkamp op te richten. Een stuk braakliggend terrein aan de rand van Westerbork bleek een geschikte locatie.  In augustus 1939 werd begonnen met de bouw van de barakken, in oktober van datzelfde jaar kwamen de eerste bewoners aan. 

Vluch&shy;te&shy;lin&shy;gen&shy;kamp

Vluchtelingenkamp

Tussen 24 april 1945 en 1 december 1948 was kamp Westerbork een interneringskamp voor NSB’ers, SS’ers en andere personen, die van samenwerking met de nazi’s werden verdacht. Op het moment dat de eerste ‘foute’ personen het kamp betraden, werd Westerbork nog door ongeveer 850 bevrijde Joden bewoond.   

In&shy;ter&shy;ne&shy;rings&shy;kamp

Interneringskamp

In 1949 nam het Ministerie van Oorlog kamp Westerbork tijdelijk over. De politionele acties in het voormalige Nederlands-Indië waren in volle gang, met als gevolg een groot gebrek aan militaire kampementen in Nederland. Westerbork werd een opleidingskamp voor soldaten, die onder meer naar Nederlands-Indië zouden vertrekken.  

Mi&shy;li&shy;tair kamp

Militair kamp

De meeste Indische Nederlanders hadden de oorlog in Japanse interneringskampen doorgebracht.  Velen van hen voelden zich na de bevrijding niet meer veilig en besloten noodgedwongen naar Nederland te vertrekken. Als opvanglocaties werd gekozen voor een aantal kampen die in de oorlog door de nazi’s waren gebruikt, zoals kamp Westerbork. De locaties werden anders genoemd: voortaan waren het ‘woonoorden’ en ‘opvangcentra’. Westerbork werd ‘De Schattenberg’ genoemd.   

Re&shy;pa&shy;tri&shy;ë&shy;rings&shy;kamp

Repatriëringskamp

Vanaf 1951 werd het voormalige kamp een woonoord voor enkele duizenden Molukkers. KNIL-militairen en hun gezinnen zouden hier tijdelijk gehuisvest worden, omdat de situatie voor hen door de onafhankelijkheidsstrijd op de Molukken gevaarlijk werd. De laatste bewoners vertrokken uiteindelijk in 1971.   

Schat&shy;ten&shy;berg

Schattenberg

Hoe ervaar je iets dat niet meer bestaat? Het terrein van het voormalige kamp Westerbork heeft sinds het begin van de jaren zeventig verschillende aanpassingen ondergaan om de historische plek herkenbaarder te maken. In 1983 opende koningin Beatrix officieel het Herinneringscentrum.   

Plek van her&shy;in&shy;ne&shy;ring

Plek van herinnering

Het kamp door de jaren heen

Onze collecties in beeld

Westerbork Digitaal

We zijn druk bezig met het toevoegen en aanvullen van informatie op deze website. We voegen dagelijks nieuwe collectiestukken toe en vullen persoonsgegevens aan, dus kom zeker nog eens terug!

Platform in ontwikkeling

Van: Friedheim, Hans Aan: Hare Majesteit de Koningin der Nederlanden Datum: 1947-07-01 Plaats: Amsterdam Onderwerp: verzoek tot naturalisatie. In het document allerlei achtergrond gegevens van Hans Friedheim voor- en tijdens de oorlog. Onder andere blijkt uit het document dat hij tussen 25 januari 1944 en 28 mei 1945 in onderduik is geweest.

Van: Friedheim, Hans Aan: Hare Majesteit de Koningin der Nederlanden Datum: 1947-07-01 Plaats: Amsterdam Onderwerp: verzoek tot naturalisatie. In het document allerlei achtergrond gegevens van Hans Friedheim voor- en tijdens de oorlog. Onder andere blijkt uit het document dat hij tussen 25 januari 1944 en 28 mei 1945 in onderduik is geweest.

Verzoek tot naturalisatie van Hans Friedheim aan Hare Majesteit de Koningin der Nederlanden

Aaron Walg kwam op 3 september 1942 met zijn gezin aan in kamp Westerbork. De volgende dag vertrokken ze alweer met een transport naar Auschwitz. Moeder Ester Walg-Cracau en haar vier zoontjes Victor, Marcus, Aaron en Jacques werden op 7 september 1942, meteen na aankomst in Auschwitz, vermoord. Vader Abraham Walg werd in het kader van de Coseltransporten tewerkgesteld. Hij komt uiteindelijk in februari 1944 in Extern Kommando Ludwigsdorf om het leven.&nbsp;

Felicitatiekaart Plaats: Westerbork, kamp Datum: 1944-03-03 Kaart met gelukwens voor chef-kok Ernst David, namens Gruppe W. (Werner) Waag.&nbsp; Geïllustreerd door: Hans Margules

Felicitatiekaart Plaats: Westerbork, kamp Datum: 1944-03-03 Kaart met gelukwens voor chef-kok Ernst David, namens Gruppe W. (Werner) Waag.&nbsp; Geïllustreerd door: Hans Margules

Felicitatiekaart voor Ernst David getekend door Hans Margules in kamp Westerbork

Van: Huisman, G.K. Aan: Buijvoets, J.G. Plaats: Westerbork, Interneringskamp Datum: 1946-04-16 Onderwerp: dagrapport van 15 april 1946, afdeling bureau Dienst Uitvoering Werken. Over werkzaamheden die doorgedetineerden zijn verricht in en buiten het kamp; aantal dagen en aantal werkkrachten.

Van: Huisman, G.K. Aan: Buijvoets, J.G. Plaats: Westerbork, Interneringskamp Datum: 1946-04-16 Onderwerp: dagrapport van 15 april 1946, afdeling bureau Dienst Uitvoering Werken. Over werkzaamheden die doorgedetineerden zijn verricht in en buiten het kamp; aantal dagen en aantal werkkrachten.

Rapport van G.K. Huisman aan J.G. Buijvoets over door gedetineerden verrichte werkzaamheden

Wies Berendse-Diamant zat vanaf 1943 tot aan de bevrijding ondergedoken. Haar moeder Sara Diamant was ongehuwd en is via Westerbork naar Auschwitz doorgestuurd. De documenten zijn allen afkomstig van haar pleegouders en hebben betrekking op deze personen. Pas na vele adressen bij families en in weeshuizen kwam ze bij haar pleegouders, de familie Meijer, terecht.&nbsp;

Wies Berendse-Diamant zat vanaf 1943 tot aan de bevrijding ondergedoken. Haar moeder Sara Diamant was ongehuwd en is via Westerbork naar Auschwitz doorgestuurd. De documenten zijn allen afkomstig van haar pleegouders en hebben betrekking op deze personen. Pas na vele adressen bij families en in weeshuizen kwam ze bij haar pleegouders, de familie Meijer, terecht.&nbsp;

Documenten van de pleegouders