In het Herinneringscentrum Kamp Westerbork vertellen we de verhalen van meer dan honderdduizend Joden en Sinti en Roma die vanuit Nederland naar vernietigings- en concentratiekampen werden gedeporteerd. Ook de naoorlogse functies van de historische plek komen aan bod.

Kamp Westerbork bestaat sinds 1939 en heeft door de jaren heen verschillende functies gehad. Ontdek hieronder welke dit waren.

Toen de nazi’s begin 1942 tot systematische uitroeiing van de Joden overgingen, had dat gevolgen voor het kamp. Het werd uitgebreid met een groot aantal barakken en kleinere gebouwen. Op 1 juli werd het kamp aangewezen als Polizeiliches Judendurchgangslager. Er werden prikkeldraadomheiningen en zeven wachttorens geplaatst. 

Door&shy;gangs&shy;kamp

Doorgangskamp

Toen vanaf 1938 de situatie voor joden in Duitsland steeds gevaarlijker werd, vluchtten velen van hen naar Nederland. Om deze stroom mensen te reguleren, besloot de regering een centraal vluchtelingenkamp op te richten. Een stuk braakliggend terrein aan de rand van Westerbork bleek een geschikte locatie.  In augustus 1939 werd begonnen met de bouw van de barakken, in oktober van datzelfde jaar kwamen de eerste bewoners aan. 

Vluch&shy;te&shy;lin&shy;gen&shy;kamp

Vluchtelingenkamp

Tussen 24 april 1945 en 1 december 1948 was kamp Westerbork een interneringskamp voor NSB’ers, SS’ers en andere personen, die van samenwerking met de nazi’s werden verdacht. Op het moment dat de eerste ‘foute’ personen het kamp betraden, werd Westerbork nog door ongeveer 850 bevrijde Joden bewoond.   

In&shy;ter&shy;ne&shy;rings&shy;kamp

Interneringskamp

In 1949 nam het Ministerie van Oorlog kamp Westerbork tijdelijk over. De politionele acties in het voormalige Nederlands-Indië waren in volle gang, met als gevolg een groot gebrek aan militaire kampementen in Nederland. Westerbork werd een opleidingskamp voor soldaten, die onder meer naar Nederlands-Indië zouden vertrekken.  

Mi&shy;li&shy;tair kamp

Militair kamp

De meeste Indische Nederlanders hadden de oorlog in Japanse interneringskampen doorgebracht.  Velen van hen voelden zich na de bevrijding niet meer veilig en besloten noodgedwongen naar Nederland te vertrekken. Als opvanglocaties werd gekozen voor een aantal kampen die in de oorlog door de nazi’s waren gebruikt, zoals kamp Westerbork. De locaties werden anders genoemd: voortaan waren het ‘woonoorden’ en ‘opvangcentra’. Westerbork werd ‘De Schattenberg’ genoemd.   

Re&shy;pa&shy;tri&shy;ë&shy;rings&shy;kamp

Repatriëringskamp

Vanaf 1951 werd het voormalige kamp een woonoord voor enkele duizenden Molukkers. KNIL-militairen en hun gezinnen zouden hier tijdelijk gehuisvest worden, omdat de situatie voor hen door de onafhankelijkheidsstrijd op de Molukken gevaarlijk werd. De laatste bewoners vertrokken uiteindelijk in 1971.   

Schat&shy;ten&shy;berg

Schattenberg

Hoe ervaar je iets dat niet meer bestaat? Het terrein van het voormalige kamp Westerbork heeft sinds het begin van de jaren zeventig verschillende aanpassingen ondergaan om de historische plek herkenbaarder te maken. In 1983 opende koningin Beatrix officieel het Herinneringscentrum.   

Plek van her&shy;in&shy;ne&shy;ring

Plek van herinnering

Het kamp door de jaren heen

Onze collecties in beeld

Westerbork Digitaal

We zijn druk bezig met het toevoegen en aanvullen van informatie op deze website. We voegen dagelijks nieuwe collectiestukken toe en vullen persoonsgegevens aan, dus kom zeker nog eens terug!

Platform in ontwikkeling

Cellenbarak 51&nbsp; Woonoord Schattenberg&nbsp; Schaal: 1:100&nbsp; Datum: 1952-09-19 Opmerking: voormalige gevangenis

Cellenbarak 51&nbsp; Woonoord Schattenberg&nbsp; Schaal: 1:100&nbsp; Datum: 1952-09-19 Opmerking: voormalige gevangenis

Plattegrond met aanzichten en doorsnede van barak 51 in het woonoord Schattenberg

Van: Jacobi-Fuldauer, Julia (moeder van Fia) Aan: Belterman, J. Datum: 1943-05-23 Plaats: Vught, station Onderwerp: Ze staat met haar man Leopold Jacobi op het perron van station Vught, wachtend op de trein die naar kamp Westerbork zal vertrekken. Ze wilde Fia niet mee hebben. Zij kon mooi bij Greet blijven. Ze weet niet of ze in Westerbork nog een kansje heeft om in de landbouw terecht te kunnen komen, anders gaan ze verder. Het viel hun hard van de kinderen te moeten scheiden. Ze doet een verzoek om veel pakjes naar Fia te sturen. Fia heeft haar bril verloren. Er worden alleen pakjes door Jan Belterman gestuurd. Oude buren laten het afweten, ook de oude werkgever van haar man, een boer. Haar man heeft behoefte aan tabak. Mochten ze al weg zijn een verzoek het pakje op te sturen naar Leo in barak 71 in kamp Westerbork…

Van: Jacobi-Fuldauer, Julia (moeder van Fia) Aan: Belterman, J. Datum: 1943-05-23 Plaats: Vught, station Onderwerp: Ze staat met haar man Leopold Jacobi op het perron van station Vught, wachtend op de trein die naar kamp Westerbork zal vertrekken. Ze wilde Fia niet mee hebben. Zij kon mooi bij Greet blijven. Ze weet niet of ze in Westerbork nog een kansje heeft om in de landbouw terecht te kunnen komen, anders gaan ze verder. Het viel hun hard van de kinderen te moeten scheiden. Ze doet een verzoek om veel pakjes naar Fia te sturen. Fia heeft haar bril verloren. Er worden alleen pakjes door Jan Belterman gestuurd. Oude buren laten het afweten, ook de oude werkgever van haar man, een boer. Haar man heeft behoefte aan tabak. Mochten ze al weg zijn een verzoek het pakje op te sturen naar Leo in barak 71 in kamp Westerbork…

Brief van Julia Jacobi-Fuldauer aan J. Belterman vanuit het station van Vught

Uitgaande transporten kamp Westerbork

Transport 13 april 1943 - Sobibor

Hugo verliet Nederland om naar Israël te gaan, maar werd onderweg door de Britten gevangengenomen en naar een kamp op Cyprus gedeporteerd. Van daaruit emigreerde hij met zijn vrouw Hilda West naar Israël en het echtpaar vestigde zich in Jeruzalem. Hugo werkte als klerk op het Nederlandse consulaat. Op zondag 16 mei 1948, twee dagen na de onafhankelijkheidsverklaring van Israël, werd Jacob tijdens gevechten in de stad getroffen door een granaat en stierf ter plekke. Jacob was 23 jaar oud toen hij stierf en een vrouw en een dochter achterliet. Hij werd begraven op de Sanhedria-begraafplaats in Jeruzalem. &nbsp;

Foto van het interieur van de woning van kampcommandant Gemmeker