In het Herinneringscentrum Kamp Westerbork vertellen we de verhalen van meer dan honderdduizend Joden en Sinti en Roma die vanuit Nederland naar vernietigings- en concentratiekampen werden gedeporteerd. Ook de naoorlogse functies van de historische plek komen aan bod.

Kamp Westerbork bestaat sinds 1939 en heeft door de jaren heen verschillende functies gehad. Ontdek hieronder welke dit waren.

Toen de nazi’s begin 1942 tot systematische uitroeiing van de Joden overgingen, had dat gevolgen voor het kamp. Het werd uitgebreid met een groot aantal barakken en kleinere gebouwen. Op 1 juli werd het kamp aangewezen als Polizeiliches Judendurchgangslager. Er werden prikkeldraadomheiningen en zeven wachttorens geplaatst. 

Door&shy;gangs&shy;kamp

Doorgangskamp

Toen vanaf 1938 de situatie voor Joden in Duitsland steeds gevaarlijker werd, vluchtten velen van hen naar Nederland. Om deze stroom mensen te reguleren, besloot de regering een centraal vluchtelingenkamp op te richten. Een stuk braakliggend terrein aan de rand van Westerbork bleek een geschikte locatie.  In augustus 1939 werd begonnen met de bouw van de barakken, in oktober van datzelfde jaar kwamen de eerste bewoners aan. 

Vluch&shy;te&shy;lin&shy;gen&shy;kamp

Vluchtelingenkamp

Tussen 24 april 1945 en 1 december 1948 was kamp Westerbork een interneringskamp voor NSB’ers, SS’ers en andere personen, die van samenwerking met de nazi’s werden verdacht. Op het moment dat de eerste ‘foute’ personen het kamp betraden, werd Westerbork nog door ongeveer 850 bevrijde Joden bewoond.   

In&shy;ter&shy;ne&shy;rings&shy;kamp

Interneringskamp

In 1949 nam het Ministerie van Oorlog kamp Westerbork tijdelijk over. De politionele acties in het voormalige Nederlands-Indië waren in volle gang, met als gevolg een groot gebrek aan militaire kampementen in Nederland. Westerbork werd een opleidingskamp voor soldaten, die onder meer naar Nederlands-Indië zouden vertrekken.  

Mi&shy;li&shy;tair kamp

Militair kamp

De meeste Indische Nederlanders hadden de oorlog in Japanse interneringskampen doorgebracht.  Velen van hen voelden zich na de bevrijding niet meer veilig en besloten noodgedwongen naar Nederland te vertrekken. Als opvanglocaties werd gekozen voor een aantal kampen die in de oorlog door de nazi’s waren gebruikt, zoals kamp Westerbork. De locaties werden anders genoemd: voortaan waren het ‘woonoorden’ en ‘opvangcentra’. Westerbork werd ‘De Schattenberg’ genoemd.   

Re&shy;pa&shy;tri&shy;ë&shy;rings&shy;kamp

Repatriëringskamp

Vanaf 1951 werd het voormalige kamp een woonoord voor enkele duizenden Molukkers. KNIL-militairen en hun gezinnen zouden hier tijdelijk gehuisvest worden, omdat de situatie voor hen door de onafhankelijkheidsstrijd op de Molukken gevaarlijk werd. De laatste bewoners vertrokken uiteindelijk in 1971.   

Schat&shy;ten&shy;berg

Schattenberg

Hoe ervaar je iets dat niet meer bestaat? Het terrein van het voormalige kamp Westerbork heeft sinds het begin van de jaren zeventig verschillende aanpassingen ondergaan om de historische plek herkenbaarder te maken. In 1983 opende koningin Beatrix officieel het Herinneringscentrum.   

Plek van her&shy;in&shy;ne&shy;ring

Plek van herinnering

Het kamp door de jaren heen

Onze collecties in beeld

Westerbork Digitaal

We zijn druk bezig met het toevoegen en aanvullen van informatie op deze website. We voegen dagelijks nieuwe collectiestukken toe en vullen persoonsgegevens aan, dus kom zeker nog eens terug!

Platform in ontwikkeling

Naziconcentratiekampen

Theresienstadt

Van: van Bergen, Isaac Aan: van Bergen-Diamant, Nora Plaats: Buchenwald Datum: 1942 Onderwerp: kampnummer 2317, Block 22.

Van: van Bergen, Isaac Aan: van Bergen-Diamant, Nora Plaats: Buchenwald Datum: 1942 Onderwerp: kampnummer 2317, Block 22.

Enveloppe beschreven door Isaac van Bergen aan Nora van bergen-Diamant vanuit Buchenwald

Gebouwen kamp Westerbork

Ontstaan kamp Westerbork

Verbouwen gebouwen kamp Westerbork

Beheer kamp Westerbork

Bewijs dat Seraphine Boas-Prins werkkleding (1 beige gewaad en 1 wit schort) uit het magazijn van het kampziekenhuis in gebruik heeft.&nbsp; Plaats: Westerbork, kamp Datum: 1943-1944

Bewijs dat Seraphine Boas-Prins werkkleding (1 beige gewaad en 1 wit schort) uit het magazijn van het kampziekenhuis in gebruik heeft.&nbsp; Plaats: Westerbork, kamp Datum: 1943-1944

Bewijs dat Seraphine Boas-Prins werkleding uit het magazijn van het kampziekenhuis in gebruik heeft.

Van:&nbsp;Jetty (schoondochter) Aan: Sientje Barnstijn-van den Berg Plaats: Rotterdam&nbsp; Datum: 1943-03-25&nbsp; Onderwerp: bevestiging van ontvangst machtigingen en beschrijving situatie. Nog geen bevestiging ontvangen van de vier pakketjes, die op de 19, 20, 22 en 24 maart aan haar schoonmoeder Sientje zijn verzonden.

Van:&nbsp;Jetty (schoondochter) Aan: Sientje Barnstijn-van den Berg Plaats: Rotterdam&nbsp; Datum: 1943-03-25&nbsp; Onderwerp: bevestiging van ontvangst machtigingen en beschrijving situatie. Nog geen bevestiging ontvangen van de vier pakketjes, die op de 19, 20, 22 en 24 maart aan haar schoonmoeder Sientje zijn verzonden.

Briefkaart van schoondochter aan A. Coelingh-Barnstijn

Van: Het Nederlandsche Rode Kruis, informatiebureau Datum: 1949-02-23 Onderwerp: het vertrek van Erna Heymann-Heymans (1904) naar Auschwitz vanuit Theresienstadt en haar overlijden. Vertrekdatum van Westerbork naar Theresienstadt 18 januari 1944.

Van: Het Nederlandsche Rode Kruis, informatiebureau Datum: 1949-02-23 Onderwerp: het vertrek van Erna Heymann-Heymans (1904) naar Auschwitz vanuit Theresienstadt en haar overlijden. Vertrekdatum van Westerbork naar Theresienstadt 18 januari 1944.

Verklaring van het Rode Kruis over Erna Heymann-Heymans

Kamporganisatie kamp Westerbork

Joodse Raad kamp Westerbork

Marianna Wolf is geboren op 02/12/1904 in Amsterdam (Nederland). Ze woonde in Amsterdam. In 1938, gescheiden van haar man, voegde ze zich bij haar ouders en haar zus Margaretha in Brussel . Na de invasie van België vluchtten de twee zussen naar Frankrijk en zochten hun toevlucht in Arcachon (Gironde). Daar werden ze gearresteerd, geïnterneerd in een kamp bij Poitiers en vervolgens in Lamotte-Beuvron (Loir-et-Cher). Eind juli 1942 werden ze overgebracht naar het kamp Pithiviers, vanwaar ze werden gedeporteerd met konvooi 14, dat op 03/08/1942 vertrok naar het kamp Auschwitz-Birkenau.&nbsp;

Cabaret. Cabaret (Humor und Melodie). Kamp Westerbork, schouwburg, barak 9. Datum: 1943-09.&nbsp; Zes meisjes op het toneel, de Westerborkgirls. Tekst: 'Magdelein, du sollst stets vartig sein'. De volgende 'meisjes' staan op de foto Catharina Frank (uiterst links) Hannelore Cahn (2 de van links) Beatrice Lissauer Ulla Gross Lotte Heider-Lehmann&nbsp; Ruth Pagener

Cabaret. Cabaret (Humor und Melodie). Kamp Westerbork, schouwburg, barak 9. Datum: 1943-09.&nbsp; Zes meisjes op het toneel, de Westerborkgirls. Tekst: 'Magdelein, du sollst stets vartig sein'. De volgende 'meisjes' staan op de foto Catharina Frank (uiterst links) Hannelore Cahn (2 de van links) Beatrice Lissauer Ulla Gross Lotte Heider-Lehmann&nbsp; Ruth Pagener

De 'Westerbork Girls' tijdens de uitvoering van een act in Humor und Melodie

Van: Centraal Registratiebureau voor Joden Aan: Hack, L.E.M.

Van: Centraal Registratiebureau voor Joden Aan: Hack, L.E.M.

Enveloppe van het Centraal Registratiebureau voor Joden aan L.E.M. Hack

Deportatie vanuit kamp Westerbork

Samenstelling transportlijsten kamp Westerbork

Eliazer Pachter werd op 28 mei 1943 door het Duitse Obergericht ter dood veroordeeld wegens verboden wapenbezit. Hij was op 18 januari van dat jaar op het station te Amsterdam opgepakt met een vals persoonsbewijs en een geladen pistool, en overgebracht naar het Huis van Bewaring in Amsterdam. Op 24 april 1943 was hij met enkele andere gevangenen overgebracht van het Huis van Bewaring in Amsterdam naar de Strafgevangenis in Utrecht. Hij werd op 2 juli 1943 op de Waalsdorpervlakte geëxecuteerd, zijn stoffelijk overschot werd op een onbekende plaats in de duinen begraven. Het graf werd na de oorlog teruggevonden, zijn stoffelijke resten konden in 2015 worden geïdentificeerd.

UrsulaKlau

Ursula
Klau