In het Herinneringscentrum Kamp Westerbork vertellen we de verhalen van meer dan honderdduizend Joden en Sinti en Roma die vanuit Nederland naar vernietigings- en concentratiekampen werden gedeporteerd. Ook de naoorlogse functies van de historische plek komen aan bod.

Kamp Westerbork bestaat sinds 1939 en heeft door de jaren heen verschillende functies gehad. Ontdek hieronder welke dit waren.

Toen de nazi’s begin 1942 tot systematische uitroeiing van de Joden overgingen, had dat gevolgen voor het kamp. Het werd uitgebreid met een groot aantal barakken en kleinere gebouwen. Op 1 juli werd het kamp aangewezen als Polizeiliches Judendurchgangslager. Er werden prikkeldraadomheiningen en zeven wachttorens geplaatst. 

Door&shy;gangs&shy;kamp

Doorgangskamp

Toen vanaf 1938 de situatie voor Joden in Duitsland steeds gevaarlijker werd, vluchtten velen van hen naar Nederland. Om deze stroom mensen te reguleren, besloot de regering een centraal vluchtelingenkamp op te richten. Een stuk braakliggend terrein aan de rand van Westerbork bleek een geschikte locatie.  In augustus 1939 werd begonnen met de bouw van de barakken, in oktober van datzelfde jaar kwamen de eerste bewoners aan. 

Vluch&shy;te&shy;lin&shy;gen&shy;kamp

Vluchtelingenkamp

Tussen 24 april 1945 en 1 december 1948 was kamp Westerbork een interneringskamp voor NSB’ers, SS’ers en andere personen, die van samenwerking met de nazi’s werden verdacht. Op het moment dat de eerste ‘foute’ personen het kamp betraden, werd Westerbork nog door ongeveer 850 bevrijde Joden bewoond.   

In&shy;ter&shy;ne&shy;rings&shy;kamp

Interneringskamp

In 1949 nam het Ministerie van Oorlog kamp Westerbork tijdelijk over. De politionele acties in het voormalige Nederlands-Indië waren in volle gang, met als gevolg een groot gebrek aan militaire kampementen in Nederland. Westerbork werd een opleidingskamp voor soldaten, die onder meer naar Nederlands-Indië zouden vertrekken.  

Mi&shy;li&shy;tair kamp

Militair kamp

De meeste Indische Nederlanders hadden de oorlog in Japanse interneringskampen doorgebracht.  Velen van hen voelden zich na de bevrijding niet meer veilig en besloten noodgedwongen naar Nederland te vertrekken. Als opvanglocaties werd gekozen voor een aantal kampen die in de oorlog door de nazi’s waren gebruikt, zoals kamp Westerbork. De locaties werden anders genoemd: voortaan waren het ‘woonoorden’ en ‘opvangcentra’. Westerbork werd ‘De Schattenberg’ genoemd.   

Re&shy;pa&shy;tri&shy;ë&shy;rings&shy;kamp

Repatriëringskamp

Vanaf 1951 werd het voormalige kamp een woonoord voor enkele duizenden Molukkers. KNIL-militairen en hun gezinnen zouden hier tijdelijk gehuisvest worden, omdat de situatie voor hen door de onafhankelijkheidsstrijd op de Molukken gevaarlijk werd. De laatste bewoners vertrokken uiteindelijk in 1971.   

Schat&shy;ten&shy;berg

Schattenberg

Hoe ervaar je iets dat niet meer bestaat? Het terrein van het voormalige kamp Westerbork heeft sinds het begin van de jaren zeventig verschillende aanpassingen ondergaan om de historische plek herkenbaarder te maken. In 1983 opende koningin Beatrix officieel het Herinneringscentrum.   

Plek van her&shy;in&shy;ne&shy;ring

Plek van herinnering

Het kamp door de jaren heen

Onze collecties in beeld

Westerbork Digitaal

We zijn druk bezig met het toevoegen en aanvullen van informatie op deze website. We voegen dagelijks nieuwe collectiestukken toe en vullen persoonsgegevens aan, dus kom zeker nog eens terug!

Platform in ontwikkeling

Plaatsen in kamp Westerbork

Crematorium

Brief van het Informatiebureau van het Nederlandsche Roode Kruis Verklaring dat: Ernestine Snoek Geboren: 21-04-1879 Op 23 januari 1943 van Westerbork naar Auschwitz is gedeporteerd.

Brief van het Informatiebureau van het Nederlandsche Roode Kruis Verklaring dat: Ernestine Snoek Geboren: 21-04-1879 Op 23 januari 1943 van Westerbork naar Auschwitz is gedeporteerd.

Brief van het Nederlandsche Roode Kruis betreffende Ernestine Snoek

Concept van een gedicht ter gelegenheid van de verjaardag van de heer Fransz Herzberg, leider van het naai-atelier woonachtig in barak 37.&nbsp; Plaats: Westerbork, kamp Datum: 1944-06-07

Concept van een gedicht ter gelegenheid van de verjaardag van de heer Fransz Herzberg, leider van het naai-atelier woonachtig in barak 37.&nbsp; Plaats: Westerbork, kamp Datum: 1944-06-07

voor Fransz Herzberg ter gelegenheid van zijn verjaardag

Werkplaatsen kamp Westerbork

Loodgieterswerkplaats

Schilderwerkplaats

Schoenmakerij

Speelgoedmakerij

Kleermakerij

Kousenweverij

Breiatelier

Timmerwerkplaats

Houtzagerij

Horlogemakerij

Kuiperij

Oliemakerij

Stoffeerderij

Lederbewerksatelier

Constructiewerkplaats

Naaiatelier

Boekbinderij

Smederij

Bewijs van crematie Datum: 05-07-1943 Nr. 406 De Ambtenaar van den Burgerlijken Stand in het Lager Westerbork verklaart, er van kennis te hebben genomen, dat het lijk van: Cardozo, Abigaël geb. 24-09-54 overleden te Westerbork op 30-06-1943 op 01-07-1943 is gecremeerd.

Bewijs van crematie Datum: 05-07-1943 Nr. 406 De Ambtenaar van den Burgerlijken Stand in het Lager Westerbork verklaart, er van kennis te hebben genomen, dat het lijk van: Cardozo, Abigaël geb. 24-09-54 overleden te Westerbork op 30-06-1943 op 01-07-1943 is gecremeerd.

Bewijs van crematie in kamp Westerbork betreffende Abigaël Cardozo

Van: Praag, van, I.&nbsp; Aan: Swaak, A.&nbsp; Plaats: Westerbork, kamp&nbsp; Datum: 1942-12-08&nbsp; Onderwerp: mededeling dat ze in Westerbork zijn aangekomen.

Van: Praag, van, I.&nbsp; Aan: Swaak, A.&nbsp; Plaats: Westerbork, kamp&nbsp; Datum: 1942-12-08&nbsp; Onderwerp: mededeling dat ze in Westerbork zijn aangekomen.

Briefkaart van I. van Praag aan A. Swaak vanuit kamp Westerbork

Jacob Abraham Trompetter is op 8 februari 1943 uit kamp Westerbork ontsnapt. Zijn verhaal is vastgelegd in het boek Verlangen naar de Ruysdaelkade (2013) van zijn zoon Hans Trompetter en in Op de foto in oorlogstijd: Studio Wolff, 1943 (Eindhoven 2017) van Tamara Becker en An Huitzing,&nbsp;&nbsp; “Hij had de jodenster van zijn jas gepulkt en liep aan het eind van het bezoekuur met de bezoekers mee naar buiten. Mijn moeder zocht hem af en toe op in het kamp, vaak in gezelschap van de - later bekende- &nbsp;acteur- Lex Goudsmit wiens vrouw in Westerbork zat. Op weg van Hooghalen naar het kamp meende ze mijn vader in een flits in een taxi te zien. Aangekomen bij de poort van het kamp stond hij haar niet gewoontegetrouw op te wachten. Om geen argwaan te wekken , maakte ze rechtsomkeert. &nbsp;Op het station van Beilen liep mijn vader op tegen een kampbewaker die de andere kant opkeek toen hij mijn vader herkende. &nbsp;Mijn vader is vervolgens &nbsp;naar Amsterdam gegaan, direct ondergedoken bij een oudere `zus van mijn moeder &nbsp;en korte tijd later naar Frankrijk gevlucht. Hij had een nieuwe identiteit met valse papieren onder de naam Jaap van Rees.”

Tweede distributiestamkaart, op naam van Jensje Schinkel, geboren op 27 maart 1925 en woonachtig te Lochem.

Tweede distributiestamkaart, op naam van Jensje Schinkel, geboren op 27 maart 1925 en woonachtig te Lochem.

Distributiestamkaart van Jensje Schinkel

Foto van Grietje Muller

Van: Huisman, G.K. Aan: Buijvoets, J.G. Plaats: Westerbork, Interneringskamp Datum: 1946-07-18 Onderwerp: verschil van mening over wie verantwoordelijk is voor instandhouding en onderhoud van Kamp Westerbork.

Van: Huisman, G.K. Aan: Buijvoets, J.G. Plaats: Westerbork, Interneringskamp Datum: 1946-07-18 Onderwerp: verschil van mening over wie verantwoordelijk is voor instandhouding en onderhoud van Kamp Westerbork.

RebeccaPeereboom-Norden

Rebecca
Peereboom-Norden