In het Herinneringscentrum Kamp Westerbork vertellen we de verhalen van meer dan honderdduizend Joden en Sinti en Roma die vanuit Nederland naar vernietigings- en concentratiekampen werden gedeporteerd. Ook de naoorlogse functies van de historische plek komen aan bod.

Kamp Westerbork bestaat sinds 1939 en heeft door de jaren heen verschillende functies gehad. Ontdek hieronder welke dit waren.

Toen de nazi’s begin 1942 tot systematische uitroeiing van de Joden overgingen, had dat gevolgen voor het kamp. Het werd uitgebreid met een groot aantal barakken en kleinere gebouwen. Op 1 juli werd het kamp aangewezen als Polizeiliches Judendurchgangslager. Er werden prikkeldraadomheiningen en zeven wachttorens geplaatst. 

Door&shy;gangs&shy;kamp

Doorgangskamp

Toen vanaf 1938 de situatie voor Joden in Duitsland steeds gevaarlijker werd, vluchtten velen van hen naar Nederland. Om deze stroom mensen te reguleren, besloot de regering een centraal vluchtelingenkamp op te richten. Een stuk braakliggend terrein aan de rand van Westerbork bleek een geschikte locatie.  In augustus 1939 werd begonnen met de bouw van de barakken, in oktober van datzelfde jaar kwamen de eerste bewoners aan. 

Vluch&shy;te&shy;lin&shy;gen&shy;kamp

Vluchtelingenkamp

Tussen 24 april 1945 en 1 december 1948 was kamp Westerbork een interneringskamp voor NSB’ers, SS’ers en andere personen, die van samenwerking met de nazi’s werden verdacht. Op het moment dat de eerste ‘foute’ personen het kamp betraden, werd Westerbork nog door ongeveer 850 bevrijde Joden bewoond.   

In&shy;ter&shy;ne&shy;rings&shy;kamp

Interneringskamp

In 1949 nam het Ministerie van Oorlog kamp Westerbork tijdelijk over. De politionele acties in het voormalige Nederlands-Indië waren in volle gang, met als gevolg een groot gebrek aan militaire kampementen in Nederland. Westerbork werd een opleidingskamp voor soldaten, die onder meer naar Nederlands-Indië zouden vertrekken.  

Mi&shy;li&shy;tair kamp

Militair kamp

De meeste Indische Nederlanders hadden de oorlog in Japanse interneringskampen doorgebracht.  Velen van hen voelden zich na de bevrijding niet meer veilig en besloten noodgedwongen naar Nederland te vertrekken. Als opvanglocaties werd gekozen voor een aantal kampen die in de oorlog door de nazi’s waren gebruikt, zoals kamp Westerbork. De locaties werden anders genoemd: voortaan waren het ‘woonoorden’ en ‘opvangcentra’. Westerbork werd ‘De Schattenberg’ genoemd.   

Re&shy;pa&shy;tri&shy;ë&shy;rings&shy;kamp

Repatriëringskamp

Vanaf 1951 werd het voormalige kamp een woonoord voor enkele duizenden Molukkers. KNIL-militairen en hun gezinnen zouden hier tijdelijk gehuisvest worden, omdat de situatie voor hen door de onafhankelijkheidsstrijd op de Molukken gevaarlijk werd. De laatste bewoners vertrokken uiteindelijk in 1971.   

Schat&shy;ten&shy;berg

Schattenberg

Hoe ervaar je iets dat niet meer bestaat? Het terrein van het voormalige kamp Westerbork heeft sinds het begin van de jaren zeventig verschillende aanpassingen ondergaan om de historische plek herkenbaarder te maken. In 1983 opende koningin Beatrix officieel het Herinneringscentrum.   

Plek van her&shy;in&shy;ne&shy;ring

Plek van herinnering

Het kamp door de jaren heen

Het treinbord

Markt 4, Beilen

Het verhaal van Menachem Asscher

Een jongen vereeuwigd in hout

Testverhaal

Onze collecties in beeld

Westerbork Digitaal

We zijn druk bezig met het toevoegen en aanvullen van informatie op deze website. We voegen dagelijks nieuwe collectiestukken toe en vullen persoonsgegevens aan, dus kom zeker nog eens terug!

Platform in ontwikkeling

Op deze pagina ontdek je uiteenlopende verhalen over Kamp Westerbork: persoonlijke portretten van betrokkenen, gemeenteverhalen die laten zien hoe lokale gemeenschappen verbonden zijn met het kamp, themaverhalen die context en verdieping bieden, en objectverhalen waarin voorwerpen het verleden tastbaar maken.

Verhalen

Bericht van gesloten huwelijken Plaats: Westerbork, kamp Datum: 1943-06-04 Onderwerp: een drietal gesloten huwelijken.

Bericht van gesloten huwelijken Plaats: Westerbork, kamp Datum: 1943-06-04 Onderwerp: een drietal gesloten huwelijken.

Bericht van een drietal gesloten huwelijken in kamp Westerbork

Van: de Distributiedienst Amsterdam Aan: Polak-Schoenbeck, Inge Plaats: Amsterdam Datum: 1943-03-25 Onderwerp: het inleveren van onbruikbare bonnen.&nbsp;

Van: de Distributiedienst Amsterdam Aan: Polak-Schoenbeck, Inge Plaats: Amsterdam Datum: 1943-03-25 Onderwerp: het inleveren van onbruikbare bonnen.&nbsp;

Bewijs van ontvangst voor ingeleverde bonnen van Inge Polak-Schoenbeck in Amsterdam

Han Bloemhard (links) en drie andere leeftijdsgenoten staan voor de bus op weg naar Assen.&nbsp; Datum: 1950/1951 Plaats: Westerbork, kamp (repatriëring)&nbsp;

Han Bloemhard (links) en drie andere leeftijdsgenoten staan voor de bus op weg naar Assen.&nbsp; Datum: 1950/1951 Plaats: Westerbork, kamp (repatriëring)&nbsp;

Foto van Han Bloemhard en leeftijdsgenoten staande voor de bus naar Assen

Van: Hetty (moeder) Aan: Hanneke Plaats:&nbsp;Den Haag Datum: 1945 Onderwerp: eindelijk echt kunnen schrijven wat ze willen; weer blij te zijn dat ze terugkomt, briefje van Hanneke; Kees nog niet gezien (broertje Hanneke in onderduik); bloemen zijn gestuurd toen Hannekes naam op de lijst stond; straks weer samen op school; hongerwinter; Duitse bezetter; de moeder van Hetty nu pas verteld dat Hanneke was opgepakt..

Van: Hetty (moeder) Aan: Hanneke Plaats:&nbsp;Den Haag Datum: 1945 Onderwerp: eindelijk echt kunnen schrijven wat ze willen; weer blij te zijn dat ze terugkomt, briefje van Hanneke; Kees nog niet gezien (broertje Hanneke in onderduik); bloemen zijn gestuurd toen Hannekes naam op de lijst stond; straks weer samen op school; hongerwinter; Duitse bezetter; de moeder van Hetty nu pas verteld dat Hanneke was opgepakt..

Brief van Hetty (moeder) aan Hanneke

Van: Piccardt, A.G.J. Aan: de Raay, E. Plaats: Amsterdam Datum: 1951-07-16 Onderwerp: datum van overlijden van Herman de Raay zou mogelijk later zijn (volgens sommige nabestaanden), dan zijn overlijdensakte is vastgesteld. De vraag is of Eduard hem in Blechhammer heeft ontmoet.

Van: Piccardt, A.G.J. Aan: de Raay, E. Plaats: Amsterdam Datum: 1951-07-16 Onderwerp: datum van overlijden van Herman de Raay zou mogelijk later zijn (volgens sommige nabestaanden), dan zijn overlijdensakte is vastgesteld. De vraag is of Eduard hem in Blechhammer heeft ontmoet.

Brief van Mr. A.G.J. Piccardt aan E. de Raay over datum van overlijden van H. de Raay

Bewijs van inenting van Inge Schoenbeck in Beuthen Datum: 1923

Bewijs van inenting van Inge Schoenbeck in Beuthen Datum: 1923

Bewijs van inenting van Inge Schoenbeck in Beuthen

Lepel Met als inscriptie: S. Bobbe barak 35.&nbsp; Als Samuel Bobbe op transport moet, geeft hij de lepel aan Hanna Kolthoff. &nbsp;

Lepel Met als inscriptie: S. Bobbe barak 35.&nbsp; Als Samuel Bobbe op transport moet, geeft hij de lepel aan Hanna Kolthoff. &nbsp;

Lepel van Samuel Bobbe

Plaatsen in kamp Westerbork

Wegennet kamp Westerbork

Uitgaande transporten kamp Westerbork

Transport 15 juli 1942 - Auschwitz

Aanvraagformulier ten behoeve van een afstammingsonderzoek. Voor het aanvragen van de overlijdensacte. Niet ingevuld

Aanvraagformulier ten behoeve van een afstammingsonderzoek. Voor het aanvragen van de overlijdensacte. Niet ingevuld

Formulier ten behoeve van afstammingsonderzoek

Van: Mau (Maurits Waterman) Aan: Mir (Mirjam Waterman) Plaats: Westerbork, kamp&nbsp; Datum: 1943-05-10&nbsp; Onderwerp: dagelijks leven in kamp; hij krijgt eindelijk werk, met een stel jongens werken bij een boer; ontmoeting met Manfred Schwab, die al 3,5 jaar in het kamp zit; Adi Wahrhaftig is ook in het kamp (Rudelsheimstichting). Hij kan blijven omdat hij op de Palestina-lijst staat; transport uit Vught met 1200 personen is de dag voor het schrijven binnengekomen; het is transportnacht, zenuwachtige stemming, zal een slapeloze nacht worden, om half vier zal worden bekend gemaakt wie mag blijven en wie op transport zal gaan. In de strafbarak kan je naar buiten tot aan de wc-barak. De heidekant naar buiten, 10 meter wit zand, een sloot van een meter of drie, 16 rijen prikkeldraad, een paadje en allemaal kleine berkenboompjes, de uitgestrekte heide en heel in de verte boerderijen en velden met koolzaad, om de 200 meter wachttorens van de marechaussee. Maurits is bang voor Polen en de onmenselijke treinreis; het heeft in het kamp gestoven, een stofbril in onontbeerlijk; de volgende ochtend een transport binnengekomen van de Amstelveense weg en 1450 mensen zijn uit kamp Westerbork vertrokken…

Van: Mau (Maurits Waterman) Aan: Mir (Mirjam Waterman) Plaats: Westerbork, kamp&nbsp; Datum: 1943-05-10&nbsp; Onderwerp: dagelijks leven in kamp; hij krijgt eindelijk werk, met een stel jongens werken bij een boer; ontmoeting met Manfred Schwab, die al 3,5 jaar in het kamp zit; Adi Wahrhaftig is ook in het kamp (Rudelsheimstichting). Hij kan blijven omdat hij op de Palestina-lijst staat; transport uit Vught met 1200 personen is de dag voor het schrijven binnengekomen; het is transportnacht, zenuwachtige stemming, zal een slapeloze nacht worden, om half vier zal worden bekend gemaakt wie mag blijven en wie op transport zal gaan. In de strafbarak kan je naar buiten tot aan de wc-barak. De heidekant naar buiten, 10 meter wit zand, een sloot van een meter of drie, 16 rijen prikkeldraad, een paadje en allemaal kleine berkenboompjes, de uitgestrekte heide en heel in de verte boerderijen en velden met koolzaad, om de 200 meter wachttorens van de marechaussee. Maurits is bang voor Polen en de onmenselijke treinreis; het heeft in het kamp gestoven, een stofbril in onontbeerlijk; de volgende ochtend een transport binnengekomen van de Amstelveense weg en 1450 mensen zijn uit kamp Westerbork vertrokken…

Brief van Maurits Waterman aan zijn zus Mirjam vanuit kamp Westerbork

Josef Wilhelm Bernard (Joop) Cohen werd geboren op 30 juni 1904 in Amsterdam. Hij groeide op in een niet-praktiserend joods gezin dat veel affiniteit had met het socialisme. Tijdens zijn jeugd ging hij naar het Christelijk Gymnasium in Utrecht. Hier werd zijn interesse in het christendom gewekt, waarna hij zich hiertoe bekeerde. In 1925 begon hij aan een studie theologie aan de Universiteit Utrecht. Al op jonge leeftijd liet Cohen zijn pacifistische en socialistische overtuiging zien. In 1935 werd hij predikant van de Hervormde Gemeente in Dokkum. Ook nu liet hij zijn principes niet varen. Nog in datzelfde jaar zorgde een preek ervoor dat hij gearresteerd werd. Hij moest veertien dagen in de gevangenis in Leeuwarden zitten. Cohen werd aangeklaagd voor opruiing, omdat hij zich had uitgesproken tegen de oorlog en dienstweigering zou hebben aangemoedigd. De twee weken in de cel hielden hem echter niet tegen. Cohen zag zichzelf namelijk niet alleen als predikant, maar ook als iemand die een verantwoordelijkheid had ten opzichte van de bevolking. Hij moest zijn gemeente erop wijzen wat er in de wereld aan de hand was, en wat de gevolgen voor zijn toehoorders konden zijn. Ook na het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog bleef de dominee trouw aan zijn idealen en bleef hij prediken voor een geweldloze oplossing. Na een preek op 11 mei 1941 werd Cohen verhoord door de Sicherheitsdienst. Deze keer lieten ze hem nog gaan. Op 15 juni liep het echter anders. In zijn preek zei Cohen dat men God meer moest gehoorzamen dan de mensen. Hij verwees hiermee naar de Duitse bezetter. Dit is hem noodlottig geworden. https://www.visitwadden.nl/nl/verhalen/bundel/geloof-in-recht

MijntjeKlint-Gans

Mijntje
Klint-Gans