We zijn druk bezig met het toevoegen en aanvullen van informatie op deze website. We voegen dagelijks nieuwe collectiestukken toe en vullen persoonsgegevens aan, dus kom zeker nog eens terug!

Platform in ontwikkeling

In het Herinneringscentrum Kamp Westerbork vertellen we de verhalen van meer dan honderdduizend Joden en Sinti en Roma die vanuit Nederland naar vernietigings- en concentratiekampen werden gedeporteerd. Ook de naoorlogse functies van de historische plek komen aan bod.

Kamp Westerbork bestaat sinds 1939 en heeft door de jaren heen verschillende functies gehad. Ontdek hieronder welke dit waren.

Toen de nazi’s begin 1942 tot systematische uitroeiing van de Joden overgingen, had dat gevolgen voor het kamp. Het werd uitgebreid met een groot aantal barakken en kleinere gebouwen. Op 1 juli werd het kamp aangewezen als Polizeiliches Judendurchgangslager. Er werden prikkeldraadomheiningen en zeven wachttorens geplaatst. 

Door&shy;gangs&shy;kamp

Doorgangskamp

Toen vanaf 1938 de situatie voor joden in Duitsland steeds gevaarlijker werd, vluchtten velen van hen naar Nederland. Om deze stroom mensen te reguleren, besloot de regering een centraal vluchtelingenkamp op te richten. Een stuk braakliggend terrein aan de rand van Westerbork bleek een geschikte locatie.  In augustus 1939 werd begonnen met de bouw van de barakken, in oktober van datzelfde jaar kwamen de eerste bewoners aan. 

Vluch&shy;te&shy;lin&shy;gen&shy;kamp

Vluchtelingenkamp

Tussen 24 april 1945 en 1 december 1948 was kamp Westerbork een interneringskamp voor NSB’ers, SS’ers en andere personen, die van samenwerking met de nazi’s werden verdacht. Op het moment dat de eerste ‘foute’ personen het kamp betraden, werd Westerbork nog door ongeveer 850 bevrijde Joden bewoond.   

In&shy;ter&shy;ne&shy;rings&shy;kamp

Interneringskamp

In 1949 nam het Ministerie van Oorlog kamp Westerbork tijdelijk over. De politionele acties in het voormalige Nederlands-Indië waren in volle gang, met als gevolg een groot gebrek aan militaire kampementen in Nederland. Westerbork werd een opleidingskamp voor soldaten, die onder meer naar Nederlands-Indië zouden vertrekken.  

Mi&shy;li&shy;tair kamp

Militair kamp

De meeste Indische Nederlanders hadden de oorlog in Japanse interneringskampen doorgebracht.  Velen van hen voelden zich na de bevrijding niet meer veilig en besloten noodgedwongen naar Nederland te vertrekken. Als opvanglocaties werd gekozen voor een aantal kampen die in de oorlog door de nazi’s waren gebruikt, zoals kamp Westerbork. De locaties werden anders genoemd: voortaan waren het ‘woonoorden’ en ‘opvangcentra’. Westerbork werd ‘De Schattenberg’ genoemd.   

Re&shy;pa&shy;tri&shy;ë&shy;rings&shy;kamp

Repatriëringskamp

Vanaf 1951 werd het voormalige kamp een woonoord voor enkele duizenden Molukkers. KNIL-militairen en hun gezinnen zouden hier tijdelijk gehuisvest worden, omdat de situatie voor hen door de onafhankelijkheidsstrijd op de Molukken gevaarlijk werd. De laatste bewoners vertrokken uiteindelijk in 1971.   

Schat&shy;ten&shy;berg

Schattenberg

Hoe ervaar je iets dat niet meer bestaat? Het terrein van het voormalige kamp Westerbork heeft sinds het begin van de jaren zeventig verschillende aanpassingen ondergaan om de historische plek herkenbaarder te maken. In 1983 opende koningin Beatrix officieel het Herinneringscentrum.   

Plek van her&shy;in&shy;ne&shy;ring

Plek van herinnering

Het kamp door de jaren heen

Onze collecties in beeld

Westerbork Digitaal

Van: ter Veer, B.I.A.A. Mr. Aan: de Commandanten der Bewaringskampen e.a. Plaats: Den Haag Datum: 1946-09-26 Onderwerp: allerlei correspondentie. Onder andere moet aan de ontslagen gedetineerde worden gevraagd waar hij/zij zich gaat vestigen, zodat aan deze persoon kan worden verteld bij welk Afdelingsbureau hij/zij zich kan melden voor toezicht en sociale verzorging. Bl.1+2: kleine handgeschreven notities Bl.3: adresboek St. Toezicht Politieke Delinquenten Bl.4; einde van beheer Bl. 5: Invrijheidsstelling Bl. 6 t/m 14: niet-ingevulde standaardbonnen betr. invrijheidsstelling, ontvangstbewijs.

Van: ter Veer, B.I.A.A. Mr. Aan: de Commandanten der Bewaringskampen e.a. Plaats: Den Haag Datum: 1946-09-26 Onderwerp: allerlei correspondentie. Onder andere moet aan de ontslagen gedetineerde worden gevraagd waar hij/zij zich gaat vestigen, zodat aan deze persoon kan worden verteld bij welk Afdelingsbureau hij/zij zich kan melden voor toezicht en sociale verzorging. Bl.1+2: kleine handgeschreven notities Bl.3: adresboek St. Toezicht Politieke Delinquenten Bl.4; einde van beheer Bl. 5: Invrijheidsstelling Bl. 6 t/m 14: niet-ingevulde standaardbonnen betr. invrijheidsstelling, ontvangstbewijs.

Brief van B.I.A.A. ter Veer aan de commandanten van Bewarings- en Verblijfskampen

De officiële overlijdensdatum. zoals vastgelegd in een overlijdensakte van oktober 1951 in Arnhem, kan niet kloppen. Heinrich Spittel is op 14 september 1943 naar Auschwitz gedeporteerd. Op een onbekende datum is hij vanuit Auschwitz overgebracht naar het kamp Stutthof. Op 21 november 1944 komt hij dan aan in Natzweiler en wordt van daaruit op 29 januari 1945 ingeschreven in Buchenwald (Ohrdruf). Van daaruit is hij, zo blijkt uit de verklaring van een overlevende, op 25 april 1945 met een ziekentransport in Bergen Belsen aangekomen. Heinz was ernstig verzwakt door uitputting en is in de dagen na aankomst in Bergen Belsen overleden. Zijn exacte overlijdensdatum kon in naoorlogs onderzoek door het Informatiebureau van het Rode Kruis niet worden vastgesteld, maar ligt tussen 25 april en eind mei 1945.&nbsp;

Heinrich Max Spittel