In het Herinneringscentrum Kamp Westerbork vertellen we de verhalen van meer dan honderdduizend Joden en Sinti en Roma die vanuit Nederland naar vernietigings- en concentratiekampen werden gedeporteerd. Ook de naoorlogse functies van de historische plek komen aan bod.

Kamp Westerbork bestaat sinds 1939 en heeft door de jaren heen verschillende functies gehad. Ontdek hieronder welke dit waren.

Toen de nazi’s begin 1942 tot systematische uitroeiing van de Joden overgingen, had dat gevolgen voor het kamp. Het werd uitgebreid met een groot aantal barakken en kleinere gebouwen. Op 1 juli werd het kamp aangewezen als Polizeiliches Judendurchgangslager. Er werden prikkeldraadomheiningen en zeven wachttorens geplaatst. 

Door&shy;gangs&shy;kamp

Doorgangskamp

Toen vanaf 1938 de situatie voor Joden in Duitsland steeds gevaarlijker werd, vluchtten velen van hen naar Nederland. Om deze stroom mensen te reguleren, besloot de regering een centraal vluchtelingenkamp op te richten. Een stuk braakliggend terrein aan de rand van Westerbork bleek een geschikte locatie.  In augustus 1939 werd begonnen met de bouw van de barakken, in oktober van datzelfde jaar kwamen de eerste bewoners aan. 

Vluch&shy;te&shy;lin&shy;gen&shy;kamp

Vluchtelingenkamp

Tussen 24 april 1945 en 1 december 1948 was kamp Westerbork een interneringskamp voor NSB’ers, SS’ers en andere personen, die van samenwerking met de nazi’s werden verdacht. Op het moment dat de eerste ‘foute’ personen het kamp betraden, werd Westerbork nog door ongeveer 850 bevrijde Joden bewoond.   

In&shy;ter&shy;ne&shy;rings&shy;kamp

Interneringskamp

In 1949 nam het Ministerie van Oorlog kamp Westerbork tijdelijk over. De politionele acties in het voormalige Nederlands-Indië waren in volle gang, met als gevolg een groot gebrek aan militaire kampementen in Nederland. Westerbork werd een opleidingskamp voor soldaten, die onder meer naar Nederlands-Indië zouden vertrekken.  

Mi&shy;li&shy;tair kamp

Militair kamp

De meeste Indische Nederlanders hadden de oorlog in Japanse interneringskampen doorgebracht.  Velen van hen voelden zich na de bevrijding niet meer veilig en besloten noodgedwongen naar Nederland te vertrekken. Als opvanglocaties werd gekozen voor een aantal kampen die in de oorlog door de nazi’s waren gebruikt, zoals kamp Westerbork. De locaties werden anders genoemd: voortaan waren het ‘woonoorden’ en ‘opvangcentra’. Westerbork werd ‘De Schattenberg’ genoemd.   

Re&shy;pa&shy;tri&shy;ë&shy;rings&shy;kamp

Repatriëringskamp

Vanaf 1951 werd het voormalige kamp een woonoord voor enkele duizenden Molukkers. KNIL-militairen en hun gezinnen zouden hier tijdelijk gehuisvest worden, omdat de situatie voor hen door de onafhankelijkheidsstrijd op de Molukken gevaarlijk werd. De laatste bewoners vertrokken uiteindelijk in 1971.   

Schat&shy;ten&shy;berg

Schattenberg

Hoe ervaar je iets dat niet meer bestaat? Het terrein van het voormalige kamp Westerbork heeft sinds het begin van de jaren zeventig verschillende aanpassingen ondergaan om de historische plek herkenbaarder te maken. In 1983 opende koningin Beatrix officieel het Herinneringscentrum.   

Plek van her&shy;in&shy;ne&shy;ring

Plek van herinnering

Het kamp door de jaren heen

Onze collecties in beeld

Westerbork Digitaal

We zijn druk bezig met het toevoegen en aanvullen van informatie op deze website. We voegen dagelijks nieuwe collectiestukken toe en vullen persoonsgegevens aan, dus kom zeker nog eens terug!

Platform in ontwikkeling

Op deze pagina ontdek je uiteenlopende verhalen over Kamp Westerbork: persoonlijke portretten van betrokkenen, gemeenteverhalen die laten zien hoe lokale gemeenschappen verbonden zijn met het kamp, themaverhalen die context en verdieping bieden, en objectverhalen waarin voorwerpen het verleden tastbaar maken.

Verhalen

Joods Monument: Walter Oettinger, geboren op 23 mei 1905 in Hamburg, kwam in de zomer van 1939 naar Nederland. Op 17-jarige leeftijd was hij getroffen door kinderverlamming en daardoor was hij gehandicapt. Hij trok tijdelijk in bij zijn neef Johann Oettinger, die aan de Stadionkade in Amsterdam woonde. Johann Oettinger dreef de N.V. Oriëntaalsche Tabakshandel, gevestigd aan de Oudezijds Voorburgwal. Johann en zijn vrouw maakten op 16 mei 1940 een einde aan hun leven. Walter Oettinger vond tijdens de oorlog een onderduikplek in de Beethovenstraat 146 in Amsterdam. De onderduikgever, de latere cineast Louis van Gasteren, sloeg hem vijf dagen nadat hij bij hem was ingetrokken, de schedel in. Het lijk werd in een kist in een sloot gedumpt. Louis van Gasteren werd opgespoord en in juni 1944 veroordeeld wegens doodslag. Na de oorlog verklaarde hij dat het om een verzetsdaad ging: Walter Oettinger zou hebben gedreigd de zaak te verraden, hetgeen gevaar opleverde voor het verzet. In overleg met verzetsmensen was besloten Walter Oettinger te doden. Begin 1990 schreef de journalist Bart Middelburg enkele artikelen over deze kwestie in Het Parool. Volgens hem had het nooit om een verzetsdaad kunnen gaan, maar was het een gewone roofmoord. Er volgde een juridisch proces, dat door Van Gasteren werd gewonnen. Het Parool moest een schadevergoeding betalen. In 2003 is het opnieuw tot een rechtszaak gekomen door een publicatie van Pamela Hemelrijk. Volgens de rechtbank was er geen overtuigend bewijs dat het om een verzetsdaad ging "terwijl verschillende omstandigheden in een andere richting kunnen duiden, althans daarmee moeilijk zijn te rijmen". En omdat het beschikbare feitenmateriaal niet eenduidig op een verzetsdaad wees, kon aan Hemelrijk niet het recht worden ontzegd uiting te geven aan haar twijfel. M. van der Valk, 'Wordt vervolgd', in: Nieuw Israëlietisch Weekblad, 1 augustus 2003 Zie over deze zaak uitvoerig: E. Slot, De dood van een onderduiker : Louis van Gasteren en de waarheid (Amsterdam 2006).

Van: Inspecteur Kon. Marechaussee&nbsp; Aan: Min. van Justitie&nbsp; Plaats: Den Haag&nbsp; Datum: 1938-11-24&nbsp; Onderwerp: Reactie op persbericht in Alg. Handelsblad&nbsp; betreffende weigering toelating Joodse vluchtelingen uit Duitsland en het rechtzetten van wat er in de krant werd vermeld, hoe de verschillende zaken zijn verlopen.

Van: Inspecteur Kon. Marechaussee&nbsp; Aan: Min. van Justitie&nbsp; Plaats: Den Haag&nbsp; Datum: 1938-11-24&nbsp; Onderwerp: Reactie op persbericht in Alg. Handelsblad&nbsp; betreffende weigering toelating Joodse vluchtelingen uit Duitsland en het rechtzetten van wat er in de krant werd vermeld, hoe de verschillende zaken zijn verlopen.

Brief van Inspecteur Kon. Marechaussee aan het Ministerie van Justitie

Van: Heymann-Heymans, Erna Aan: Heymans, Arthur, Ruth, Hella en Marlies Datum: 1943-10-11 Plaats: Westerbork, kamp, barak 56 Onderwerp: brief, briefkaarten en pakketten ontvangen. Alles is goed aangekomen, behalve de druiven, boter voorlopig nog genoeg. Er zijn nog veel bekenden in het kamp. Ze staan op de Theresienstadtlijst en hebben het vertrouwen samen te kunnen reizen. Erna) is in haar barak tot Parnas (ouderling) gekozen. Tijdens de feestdagen kwamen de rabbijnen Levisson en David (?) en vier voorzangers in de barak. De barak was overvol, wel 1000 mensen waren tijdens de dienst aanwezig.&nbsp;

Van: Heymann-Heymans, Erna Aan: Heymans, Arthur, Ruth, Hella en Marlies Datum: 1943-10-11 Plaats: Westerbork, kamp, barak 56 Onderwerp: brief, briefkaarten en pakketten ontvangen. Alles is goed aangekomen, behalve de druiven, boter voorlopig nog genoeg. Er zijn nog veel bekenden in het kamp. Ze staan op de Theresienstadtlijst en hebben het vertrouwen samen te kunnen reizen. Erna) is in haar barak tot Parnas (ouderling) gekozen. Tijdens de feestdagen kwamen de rabbijnen Levisson en David (?) en vier voorzangers in de barak. De barak was overvol, wel 1000 mensen waren tijdens de dienst aanwezig.&nbsp;

Brief van Erna Heymann-Heymans aan het gezin A. Heymans vanuit kamp Westerbork

Lagerbefehl Westerbork, kamp 1943-02-01, No. 4&nbsp; Inhoud: Werktijden; vermindering van kolentoelage; wie is 'Alter Lagerinsasse'; WC-gebruik in de grote barakken. Blz.: 2

Lagerbefehl Westerbork, kamp 1943-02-01, No. 4&nbsp; Inhoud: Werktijden; vermindering van kolentoelage; wie is 'Alter Lagerinsasse'; WC-gebruik in de grote barakken. Blz.: 2

Lagerbefehl No. 4

Verklaring&nbsp; Afgegeven door Universiteit van Amsterdam&nbsp; Datum: 1932-01-19&nbsp; Betreft onderzoek naar bekwaamheden van Mevrouw Anita Goldenberg-Mendes Chumaceiro op het gebied van de Duitse en Nederlandse taal en waar als uitslag volgt dat zij kan worden aanbevolen als beëdigd tolk bij het gerecht. Dit document is waarschijnlijk gebruikt om in aanmerking voor de Barneveldlijst te komen.

Verklaring&nbsp; Afgegeven door Universiteit van Amsterdam&nbsp; Datum: 1932-01-19&nbsp; Betreft onderzoek naar bekwaamheden van Mevrouw Anita Goldenberg-Mendes Chumaceiro op het gebied van de Duitse en Nederlandse taal en waar als uitslag volgt dat zij kan worden aanbevolen als beëdigd tolk bij het gerecht. Dit document is waarschijnlijk gebruikt om in aanmerking voor de Barneveldlijst te komen.

Verklaring van de Universiteit van Amsterdam over de bekwaamheid van Anita Goldenberg als taalkundige

Gezin. Het gezin Buijvoets. Foto uit het album van de familie Buijvoets. Interneringskamp Westerbork, jaartal onbekend. Op de achtergrond is barak 75 te zien.

Gezin. Het gezin Buijvoets. Foto uit het album van de familie Buijvoets. Interneringskamp Westerbork, jaartal onbekend. Op de achtergrond is barak 75 te zien.

Foto

Van: Bureau Terugreis Nederland&nbsp; Aan: Langstadt, S.&nbsp; Plaats:&nbsp;Theresienstadt Datum: 1945-06-06&nbsp; Onderwerp: aangewezen voor transport

Van: Bureau Terugreis Nederland&nbsp; Aan: Langstadt, S.&nbsp; Plaats:&nbsp;Theresienstadt Datum: 1945-06-06&nbsp; Onderwerp: aangewezen voor transport

voor de terugreis van Sara Langstadt van Theresienstadt naar Nederland

Specifieke groepen kampbewoners

Islamitische Molukkers kamp Westerbork

Aan: Lierens, D. Van:&nbsp;Lierens, H. Plaats: Amsterdam Datum: 1942-12 Onderwerp: verzenden van een pakket aan David Lierens, barak 68.

Aan: Lierens, D. Van:&nbsp;Lierens, H. Plaats: Amsterdam Datum: 1942-12 Onderwerp: verzenden van een pakket aan David Lierens, barak 68.

Bewijs van verzending van een pakket aan David Lierens in kamp Westerbork

Van: Stranders, Louis Aan: Gosschalk, J. Datum: 1943-02-09 Plaats: Westerbork, kamp, barak 71 Onderwerp: pakket ontvangen.

Van: Stranders, Louis Aan: Gosschalk, J. Datum: 1943-02-09 Plaats: Westerbork, kamp, barak 71 Onderwerp: pakket ontvangen.

Briefkaart van Louis Stranders aan J. Gosschalk vanuit kamp Westerbork

Bewijs van crematie&nbsp; Datum: 10-07-1943 Nr. 415 De Ambtenaar van den Burgerlijken Stand in het Lager Westerbork verklaart, er van kennis te hebben genomen, dat het lijk van: Vomberg, Edward Meijer Willem geb. 12-05-43 overleden te Westerbork op 06-07-1943 is gecremeerd.

Bewijs van crematie&nbsp; Datum: 10-07-1943 Nr. 415 De Ambtenaar van den Burgerlijken Stand in het Lager Westerbork verklaart, er van kennis te hebben genomen, dat het lijk van: Vomberg, Edward Meijer Willem geb. 12-05-43 overleden te Westerbork op 06-07-1943 is gecremeerd.

Bewijs van crematie in kamp Westerbork betreffende Edward Meijer Willem Vomberg

Van: Gassmann-Baumann, Inge Aan: Prins-Nathan, E. Datum: 1944-09-02&nbsp; Plaats: Westerbork, kamp Onderwerp: postwissel van 130 kronen. Bestemming Theresienstadt. Uitbetaald op 22-09-1944.

Van: Gassmann-Baumann, Inge Aan: Prins-Nathan, E. Datum: 1944-09-02&nbsp; Plaats: Westerbork, kamp Onderwerp: postwissel van 130 kronen. Bestemming Theresienstadt. Uitbetaald op 22-09-1944.

Bewijs van verzending van geld (postwissel) naar Theresienstadt

Betjen Bertha wilde zelf liever Betty genoemd worden. Zij was een mooi, deftig meisje en leek qua karakter sterk op haar vader. Zij speelde, net als haar moeder, piano. Zij was als meisje " erg in tel bij de jongens". De heer Schilderman heeft, als jong knaapje, nog met Betty geschaatst. Betty deed ook mee aan allerlei aktiviteiten in Harderwijk. Het beroep van Betty was stenotypiste. Betty was de vriendin van Jansje en Gijsje Vis. De dochters van timmerman Jan Vis die zijn werk-plaats ook in de Hoogstraat had. Betty verloofde zich met een jongen die van buiten Harderwijk kwam. Mevrouw Truus Kuyper-van Koot was ook op de verlovings-receptie aanwezig. Ze wist niet hoe de verloofde van Betty heette, maar het was waarschijnlijk wel een Joodse jongen. De naam van de verloofde is vermoedelijk Sjaak of Sjakie. Vader Philip was niet zo blij met de keus van zijn dochter, maar moeder Selma was juist erg gek op haar aanstaande schoonzoon. Die receptie werd op een zondag gegeven, in de bovenzaal van de Concertzaal. Die Concertzaal was op de hoek van de Donkerstraat en de Markt, naast het oude postkantoor. Beide gebouwen zijn gesloopt. In september 1941 is Betty, evenals haar vader voor de Joodse Raad gaan werken. Zij was assistente van de hoofdvertegenwoordiger van de Joodse Raad afdeling Nunspeet, Ermelo en Harderwijk. Toen zij daar werkte is er een opmerkelijke adreswijziging gemaakt op de gezinskaart van de familie Philips. Op die kaart is het adres in de Hoogstraat doorgestreept en het adres Sloestraat 9 in Amsterdam inge-vuld! De Sloestraat is in Amsterdam-Zuid, vlakbij de Churchilllaan. Vermoedelijk is dat kort voor februari 1942 gebeurd. Vanaf die datum waren de Joden verplicht zich te laten registreren en kwam op hun nieuwe persoonsbewijs ook een zwarte letter J te staan. In die tijd is ook de gezinskaart van de familie Philips veranderd met het adres in Amsterdam erop! Die kaart zit momenteel in de cartotheek van de Joodse Raad in Amsterdam. Was het de bedoeling om bewust een verkeerd adres op de gezinskaart te zetten? Op het adres Sloestraat 9 zijn nog geen namen gevonden waaruit zou blijken dat het eventuele familieleden of vrienden van de familie Philips waren. Het is mogelijk dat de vriend, en latere verloofde, van Betty daar heeft gewoond, of familie had wonen. Betty is gelijk met haar moeder Selma en broer Frits op 18 oktober 1942 in Harderwijk ondergedoken en heeft ook op verschillende adressen gewoond. Op 27 augustus 1943 zijn Selma, Betty en Frits opgepakt op hun onderduikadres bij de familie Stoorvogel in de Bruggestraat. Zij zijn door een lid van de Sicherheits-polizei naar het politiebureau op de Kuipwal gebracht. Behalve Selma, Betty en Frits was er nog een Joodse jongen opgepakt. Het is niet bekend of die jongen ook bij de familie Stoorvogel was ondergedoken of dat hij ergens anders door de Duitsers was opgepakt. Selma smeekte: "Laat mij maar meegaan en niet de kinderen!". Betty zei: "Ik spring onderweg uit de trein!". De Sipo-beambte deelt mee dat de Joden op het politiebureau moeten blijven en later naar Westerbork zullen worden gebracht. Dat is dezelfde nog dag gebeurd. Na vier dagen in kamp Westerbork is Betty, samen met haar moeder Selma en haar broer Frits op 31 augustus 1943 vanuit kamp Westerbork naar Auschwitz gedeporteerd. Na aankomst in Auschwitz, op 3 september, werden de mensen op het perron geselecteerd. Selma en Betty Philips zijn daar, onmiddelijk na aankomst omgebracht. Selma was toen 48 jaar oud en Betty was 23 jaar oud. Haar broer Frits kwam wel door de selectie en werd in Auschwitz, of één van de andere werkkampen daar in de omgeving, als dwangarbeider tewerkgesteld. Dat werk was meestal zeer zwaar en de leefomstandigheden ronduit beestachtig. Net als zoveel anderen heeft Frits het zware werk niet lang vol kunnen houden. Zes maanden later is hij op 31 maart 1944 in dat kamp overleden. Haar broer Frits was toen pas 17 jaar oud.

Frits Philips Frits Max Philips was op 25 juli 1926 geboren in Harderwijk als zoon van Philip Philips en Selma Philips-Kussel, op het adres Hoogstraat 33. Hij was een aardige, wat stille jongen, tenger gebouwd. Hij hielp als klein ventje graag in de slagerij van zijn vader en moeder. Hij was een knappe jongen, liep altijd netjes gekleed, maar had een eigenaardige manier van lopen: Met zijn duimen in zijn broekzakken en zijn ellebogen naar buiten gebogen liep hij op een sloffende manier. Frits was het 'oogappeltje' van zijn moeder Selma. Tijdens zijn lagere schooltijd op school B en op de (m)ulo had Frits twee vriendjes: Dicky Mulder en Martin Roelofsen. Die (m)ulo-school was op de tweede etage van diezelfde school B, op het Kerkplein naast het "oudemannenhuis" en tegenover de Grote Kerk. Frits kon goed leren. Begin september 1941 kwam de verordening dat Joodse leerlingen niet meer naar openbare scholen mochten, maar naar aparte scholen moesten waar uitsluitend Joodse leraren les gaven. Toen besloten een aantal Joodse families om de kinderen voortaan thuis les te geven. Dat gebeurde bij mevrouw Zwart in de Wilhelminalaan en bij mevrouw Perelaer thuis in de Prins-Hendriklaan, vlakbij het Oranjepark. Daar kregen diverse Joodse kinderen les. Frits is gelijk met zijn moeder Selma en zuster Betty op 18 oktober 1942 in Harderwijk ondergedoken en heeft ook op verschillende adressen gewoond. Op 27 augustus 1943 zijn Selma, Betty en Frits opgepakt op hun onderduikadres bij de familie Stoorvogel in de Bruggestraat. Zij zijn door een lid van de Sicherheits-polizei naar het politiebureau op de Kuipwal gebracht. Behalve Selma, Betty en Frits was er nog een Joodse jongen opgepakt. Het is niet bekend of die jongen ook bij de familie Stoorvogel was ondergedoken of dat hij ergens anders door de Duitsers was opgepakt. Bij Frits en die jongen hadden de Duitsers een stok in hun broekspijp gebonden om vluchten te voorkomen. Die jongen beweerde dat hij niet Joods was, maar Selma vroeg hem: "En als je dan je broek moet laten zakken? Ook burgemeester Vos was op het bureau aanwezig en liep zenuwachtig heen en weer, maar kon aan de situatie helaas niets meer veranderen!". Selma smeekte: "Laat mij maar meegaan en niet de kinderen!". De Sipo-beambte deelt mee dat de Joden op het politiebureau moeten blijven en later naar Westerbork zullen worden gebracht. Dat is dezelfde nog dag gebeurd. Op een onkostenformulier, van 4 november 1943, zijn de kosten beschreven voor het transport van de familie Philips én van E. Guernerie naar het kamp Westerbork op 27 augustus. E. Guernerie was waarschijnlijk de jongeman die gelijk met Selma en haar kinderen die ochtend binnen werden gebracht op het politiebureau. Na vier dagen in Westerbork is Frits, samen met zijn moeder Selma en zuster Betty op 31 augustus 1943 naar Auschwitz gedeporteerd. Na aankomst in Auschwitz, op 3 september werden de mensen op het perron geselecteerd. Selma en Betty Philips zijn daar, onmiddelijk na aankomst omgebracht. Selma was toen 48 jaar oud en Betty was 23 jaar oud. Frits kwam wel door de selectie en werd in Auschwitz, of één van de andere werkkampen daar in de omgeving, als dwangarbeider tewerkgesteld. Dat werk was meestal zeer zwaar en de leefomstandigheden ronduit beestachtig. Net als zoveel anderen heeft Frits het zware werk niet lang vol kunnen houden. In de zes maanden daarna is hij vermoedelijk bezweken, zijn overlijdensdatum werd na de oorlog vastgesteld op 31 maart 1944. Frits was toen pas 17 jaar oud.

Van: Stertzenbach, Werner Aan: Stella Plaats: Westerbork, Kamp Datum: 1942-11-11 Onderwerp: er komen enkele transporten binnen, al het personeel van Kattenburg, mensen uit Groningen, Leeuwarden, Maastricht,….; ongeveer 1000 personen ‘en hoe zien ze eruit’; &nbsp;morgen gaat een kennis van Werner naar Amsterdam, Stella zou iets aan hem mee kunnen geven; Kurt Hirschfeld en zijn jonge vrouw zijn op bezoek geweest. Zij hebben het over een kamertje dat zij zullen krijgen; Werner moet stoppen met schrijven, het is tijd om naar zijn barak te gaan.&nbsp;

Van: Stertzenbach, Werner Aan: Stella Plaats: Westerbork, Kamp Datum: 1942-11-11 Onderwerp: er komen enkele transporten binnen, al het personeel van Kattenburg, mensen uit Groningen, Leeuwarden, Maastricht,….; ongeveer 1000 personen ‘en hoe zien ze eruit’; &nbsp;morgen gaat een kennis van Werner naar Amsterdam, Stella zou iets aan hem mee kunnen geven; Kurt Hirschfeld en zijn jonge vrouw zijn op bezoek geweest. Zij hebben het over een kamertje dat zij zullen krijgen; Werner moet stoppen met schrijven, het is tijd om naar zijn barak te gaan.&nbsp;

Brief van Werner Stertzenbach aan Stella Pach vanuit kamp Westerbork

Van: Leeuw, Schoontje, de Aan: Lieve kinderen Plaats: Westerbork, kamp Datum: 1942-02 Onderwerp: dinsdag naar Auswitsch (Auslits); werken in de matrassen; Ze hoopt haar echtgenoot en twee zonen weer te kunnen zien; De schrijfster is onder andere verzorgt door Esther Rafalowicz (hulp aan vertrekkenden) Bijz.: brief is geschreven op een enveloppe

Van: Leeuw, Schoontje, de Aan: Lieve kinderen Plaats: Westerbork, kamp Datum: 1942-02 Onderwerp: dinsdag naar Auswitsch (Auslits); werken in de matrassen; Ze hoopt haar echtgenoot en twee zonen weer te kunnen zien; De schrijfster is onder andere verzorgt door Esther Rafalowicz (hulp aan vertrekkenden) Bijz.: brief is geschreven op een enveloppe

Brief van Schoontje de Leeuw aan haar kinderen vanuit kamp Westerbork

Verklaring betreffende het innemen van een Arbeitskarte van Alexander Bosman. Datum: 1944-07-01 Plaats: Westerbork, kamp, barak 71

Verklaring betreffende het innemen van een Arbeitskarte van Alexander Bosman. Datum: 1944-07-01 Plaats: Westerbork, kamp, barak 71

Mietjevan Gelder-Akker

Mietje
van Gelder-Akker