In het Herinneringscentrum Kamp Westerbork vertellen we de verhalen van meer dan honderdduizend Joden en Sinti en Roma die vanuit Nederland naar vernietigings- en concentratiekampen werden gedeporteerd. Ook de naoorlogse functies van de historische plek komen aan bod.

Kamp Westerbork bestaat sinds 1939 en heeft door de jaren heen verschillende functies gehad. Ontdek hieronder welke dit waren.

Toen de nazi’s begin 1942 tot systematische uitroeiing van de Joden overgingen, had dat gevolgen voor het kamp. Het werd uitgebreid met een groot aantal barakken en kleinere gebouwen. Op 1 juli werd het kamp aangewezen als Polizeiliches Judendurchgangslager. Er werden prikkeldraadomheiningen en zeven wachttorens geplaatst. 

Door&shy;gangs&shy;kamp

Doorgangskamp

Toen vanaf 1938 de situatie voor joden in Duitsland steeds gevaarlijker werd, vluchtten velen van hen naar Nederland. Om deze stroom mensen te reguleren, besloot de regering een centraal vluchtelingenkamp op te richten. Een stuk braakliggend terrein aan de rand van Westerbork bleek een geschikte locatie.  In augustus 1939 werd begonnen met de bouw van de barakken, in oktober van datzelfde jaar kwamen de eerste bewoners aan. 

Vluch&shy;te&shy;lin&shy;gen&shy;kamp

Vluchtelingenkamp

Tussen 24 april 1945 en 1 december 1948 was kamp Westerbork een interneringskamp voor NSB’ers, SS’ers en andere personen, die van samenwerking met de nazi’s werden verdacht. Op het moment dat de eerste ‘foute’ personen het kamp betraden, werd Westerbork nog door ongeveer 850 bevrijde Joden bewoond.   

In&shy;ter&shy;ne&shy;rings&shy;kamp

Interneringskamp

In 1949 nam het Ministerie van Oorlog kamp Westerbork tijdelijk over. De politionele acties in het voormalige Nederlands-Indië waren in volle gang, met als gevolg een groot gebrek aan militaire kampementen in Nederland. Westerbork werd een opleidingskamp voor soldaten, die onder meer naar Nederlands-Indië zouden vertrekken.  

Mi&shy;li&shy;tair kamp

Militair kamp

De meeste Indische Nederlanders hadden de oorlog in Japanse interneringskampen doorgebracht.  Velen van hen voelden zich na de bevrijding niet meer veilig en besloten noodgedwongen naar Nederland te vertrekken. Als opvanglocaties werd gekozen voor een aantal kampen die in de oorlog door de nazi’s waren gebruikt, zoals kamp Westerbork. De locaties werden anders genoemd: voortaan waren het ‘woonoorden’ en ‘opvangcentra’. Westerbork werd ‘De Schattenberg’ genoemd.   

Re&shy;pa&shy;tri&shy;ë&shy;rings&shy;kamp

Repatriëringskamp

Vanaf 1951 werd het voormalige kamp een woonoord voor enkele duizenden Molukkers. KNIL-militairen en hun gezinnen zouden hier tijdelijk gehuisvest worden, omdat de situatie voor hen door de onafhankelijkheidsstrijd op de Molukken gevaarlijk werd. De laatste bewoners vertrokken uiteindelijk in 1971.   

Schat&shy;ten&shy;berg

Schattenberg

Hoe ervaar je iets dat niet meer bestaat? Het terrein van het voormalige kamp Westerbork heeft sinds het begin van de jaren zeventig verschillende aanpassingen ondergaan om de historische plek herkenbaarder te maken. In 1983 opende koningin Beatrix officieel het Herinneringscentrum.   

Plek van her&shy;in&shy;ne&shy;ring

Plek van herinnering

Het kamp door de jaren heen

Onze collecties in beeld

Westerbork Digitaal

We zijn druk bezig met het toevoegen en aanvullen van informatie op deze website. We voegen dagelijks nieuwe collectiestukken toe en vullen persoonsgegevens aan, dus kom zeker nog eens terug!

Platform in ontwikkeling

Onderduik

Onderduikhulp

Onderduikomstandigheden

Ontsnappen naar het buitenland

Verraad

Nationaal Steun Fonds

Huisje Betreft een creatieve uiting van David Kubaschka voorstellend een huisje geplaatst op een ondergrond. Het werd door hem in kamp Westerbork vervaardigd op 17 februari 1945, zoals op de onderkant van het voorwerp te lezen is.&nbsp; De vader van de schenker (oud -marechaussee en politieagent) was in het Interneringskamp als bewaker actief. Hij moet op deze manier in contact gekomen zijn met de net bevrijdde kampgevangene David Kubaschka, die met zijn vrouw en dochter Betty in een van de huisjes woonachtig was.

Huisje Betreft een creatieve uiting van David Kubaschka voorstellend een huisje geplaatst op een ondergrond. Het werd door hem in kamp Westerbork vervaardigd op 17 februari 1945, zoals op de onderkant van het voorwerp te lezen is.&nbsp; De vader van de schenker (oud -marechaussee en politieagent) was in het Interneringskamp als bewaker actief. Hij moet op deze manier in contact gekomen zijn met de net bevrijdde kampgevangene David Kubaschka, die met zijn vrouw en dochter Betty in een van de huisjes woonachtig was.

Beschilderd huisje van hout gemaakt in kamp Westerbork

Bewijs van crematie Datum: 23-03-1943 Nr. 129 De Ambtenaar van den Burgerlijke Stand in het Lager Westerbork verklaart, er van kennis te hebben genomen, dat het lijk van: Rosenfeld, Max Israel geb. 25-05-67 overleden 18-03-1943 te Westerbork op: 22-03-1043 is gecremeerd.

Bewijs van crematie Datum: 23-03-1943 Nr. 129 De Ambtenaar van den Burgerlijke Stand in het Lager Westerbork verklaart, er van kennis te hebben genomen, dat het lijk van: Rosenfeld, Max Israel geb. 25-05-67 overleden 18-03-1943 te Westerbork op: 22-03-1043 is gecremeerd.

Bewijs van crematie in kamp Westerbork betreffende Max Israel Rosenfeld

Bewijs van crematie&nbsp; Datum: 26-05-1943 Nr. 316 De Ambtenaar van den Burgerlijken Stand in het Lager Westerbork verklaart, er van kennis te hebben genomen, dat het lijk van:&nbsp; Lopes Cardozo, Clara geb. 02-02-71 overleden te Westerbork op 24-05-1943 op: 26-05-1943 is gecremeerd.

Bewijs van crematie&nbsp; Datum: 26-05-1943 Nr. 316 De Ambtenaar van den Burgerlijken Stand in het Lager Westerbork verklaart, er van kennis te hebben genomen, dat het lijk van:&nbsp; Lopes Cardozo, Clara geb. 02-02-71 overleden te Westerbork op 24-05-1943 op: 26-05-1943 is gecremeerd.

Bewijs van crematie in kamp Westerbork betreffende Clara Lopes Cardozo

Van:&nbsp; Aan: Magteld&nbsp; Plaats: Amsterdam&nbsp; Datum: 1945-07-26&nbsp; Onderwerp: Omstandigheden; Overlijden van Maximilian en Hanna in Bergen Belsen. Het bericht werd doorgegeven door iemand die bij het overlijden van Max aanwezig was. De schrijver probeert deze getuige te bezoeken.

Van:&nbsp; Aan: Magteld&nbsp; Plaats: Amsterdam&nbsp; Datum: 1945-07-26&nbsp; Onderwerp: Omstandigheden; Overlijden van Maximilian en Hanna in Bergen Belsen. Het bericht werd doorgegeven door iemand die bij het overlijden van Max aanwezig was. De schrijver probeert deze getuige te bezoeken.

Brief van een onbekend persoon aan Magteld vanuit Amsterdam

Opbouw Uitgegeven voor het ziekenhuis 1ste Jaargang, No. Plaats: Westerbork, Interneringskamp Datum: 1946-11-06 Onderwerp: slagzin van de week; luidsprekers; gedicht zonder titel; een voetreis door Europa; het menselijke lichaam; gedicht schijn en wezen; onze liefde tegenover God; recht; &nbsp;wetenschappelijke vraag van de week; de pestvogel.

Opbouw Uitgegeven voor het ziekenhuis 1ste Jaargang, No. Plaats: Westerbork, Interneringskamp Datum: 1946-11-06 Onderwerp: slagzin van de week; luidsprekers; gedicht zonder titel; een voetreis door Europa; het menselijke lichaam; gedicht schijn en wezen; onze liefde tegenover God; recht; &nbsp;wetenschappelijke vraag van de week; de pestvogel.

Orgaan met de titel 'Opbouw' uitgegeven voor het ziekenhuis van het Interneringskamp Westerbork

Van: Prins, Fientje Aan: Querido-Lever, Roosje Plaats: Utrecht Datum: 1943-08 Onderwerp: enveloppe waarin een brief zat, gericht aan Roosje Querido in kamp Westerbork, barak 67. Op de enveloppe is het adres doorgestreept en ‘Transp’ (op transport) geschreven. De enveloppe met brief ging dus weer retour.

Van: Prins, Fientje Aan: Querido-Lever, Roosje Plaats: Utrecht Datum: 1943-08 Onderwerp: enveloppe waarin een brief zat, gericht aan Roosje Querido in kamp Westerbork, barak 67. Op de enveloppe is het adres doorgestreept en ‘Transp’ (op transport) geschreven. De enveloppe met brief ging dus weer retour.

Sarad' Ancona-Alter

Sara
d' Ancona-Alter