In het Herinneringscentrum Kamp Westerbork vertellen we de verhalen van meer dan honderdduizend Joden en Sinti en Roma die vanuit Nederland naar vernietigings- en concentratiekampen werden gedeporteerd. Ook de naoorlogse functies van de historische plek komen aan bod.

Kamp Westerbork bestaat sinds 1939 en heeft door de jaren heen verschillende functies gehad. Ontdek hieronder welke dit waren.

Toen de nazi’s begin 1942 tot systematische uitroeiing van de Joden overgingen, had dat gevolgen voor het kamp. Het werd uitgebreid met een groot aantal barakken en kleinere gebouwen. Op 1 juli werd het kamp aangewezen als Polizeiliches Judendurchgangslager. Er werden prikkeldraadomheiningen en zeven wachttorens geplaatst. 

Door&shy;gangs&shy;kamp

Doorgangskamp

Toen vanaf 1938 de situatie voor Joden in Duitsland steeds gevaarlijker werd, vluchtten velen van hen naar Nederland. Om deze stroom mensen te reguleren, besloot de regering een centraal vluchtelingenkamp op te richten. Een stuk braakliggend terrein aan de rand van Westerbork bleek een geschikte locatie.  In augustus 1939 werd begonnen met de bouw van de barakken, in oktober van datzelfde jaar kwamen de eerste bewoners aan. 

Vluch&shy;te&shy;lin&shy;gen&shy;kamp

Vluchtelingenkamp

Tussen 24 april 1945 en 1 december 1948 was kamp Westerbork een interneringskamp voor NSB’ers, SS’ers en andere personen, die van samenwerking met de nazi’s werden verdacht. Op het moment dat de eerste ‘foute’ personen het kamp betraden, werd Westerbork nog door ongeveer 850 bevrijde Joden bewoond.   

In&shy;ter&shy;ne&shy;rings&shy;kamp

Interneringskamp

In 1949 nam het Ministerie van Oorlog kamp Westerbork tijdelijk over. De politionele acties in het voormalige Nederlands-Indië waren in volle gang, met als gevolg een groot gebrek aan militaire kampementen in Nederland. Westerbork werd een opleidingskamp voor soldaten, die onder meer naar Nederlands-Indië zouden vertrekken.  

Mi&shy;li&shy;tair kamp

Militair kamp

De meeste Indische Nederlanders hadden de oorlog in Japanse interneringskampen doorgebracht.  Velen van hen voelden zich na de bevrijding niet meer veilig en besloten noodgedwongen naar Nederland te vertrekken. Als opvanglocaties werd gekozen voor een aantal kampen die in de oorlog door de nazi’s waren gebruikt, zoals kamp Westerbork. De locaties werden anders genoemd: voortaan waren het ‘woonoorden’ en ‘opvangcentra’. Westerbork werd ‘De Schattenberg’ genoemd.   

Re&shy;pa&shy;tri&shy;ë&shy;rings&shy;kamp

Repatriëringskamp

Vanaf 1951 werd het voormalige kamp een woonoord voor enkele duizenden Molukkers. KNIL-militairen en hun gezinnen zouden hier tijdelijk gehuisvest worden, omdat de situatie voor hen door de onafhankelijkheidsstrijd op de Molukken gevaarlijk werd. De laatste bewoners vertrokken uiteindelijk in 1971.   

Schat&shy;ten&shy;berg

Schattenberg

Hoe ervaar je iets dat niet meer bestaat? Het terrein van het voormalige kamp Westerbork heeft sinds het begin van de jaren zeventig verschillende aanpassingen ondergaan om de historische plek herkenbaarder te maken. In 1983 opende koningin Beatrix officieel het Herinneringscentrum.   

Plek van her&shy;in&shy;ne&shy;ring

Plek van herinnering

Het kamp door de jaren heen

Het treinbord

Markt 4, Beilen

Het verhaal van Menachem Asscher

Een jongen vereeuwigd in hout

Testverhaal

Onze collecties in beeld

Westerbork Digitaal

We zijn druk bezig met het toevoegen en aanvullen van informatie op deze website. We voegen dagelijks nieuwe collectiestukken toe en vullen persoonsgegevens aan, dus kom zeker nog eens terug!

Platform in ontwikkeling

Op deze pagina ontdek je uiteenlopende verhalen over Kamp Westerbork: persoonlijke portretten van betrokkenen, gemeenteverhalen die laten zien hoe lokale gemeenschappen verbonden zijn met het kamp, themaverhalen die context en verdieping bieden, en objectverhalen waarin voorwerpen het verleden tastbaar maken.

Verhalen

Van: Burgemeester van Muntendam&nbsp; Aan: hoofdbestuur van het Nederlandse Rode Kruis&nbsp; Plaats: Muntendam&nbsp; Datum: 1941-03-18&nbsp; Onderwerp: Joodse donoren komen niet in de gemeente voor.

Van: Burgemeester van Muntendam&nbsp; Aan: hoofdbestuur van het Nederlandse Rode Kruis&nbsp; Plaats: Muntendam&nbsp; Datum: 1941-03-18&nbsp; Onderwerp: Joodse donoren komen niet in de gemeente voor.

Brief van de Burgemeester van Muntendam aan het hoofdbestuur van het Rode Kruis

Van: Angress, Hans en Weil, Erich Plaats: Utrecht Datum: 1942-08-19 Onderwerp: ‘Wij zijn in Utrecht aangekomen en hebben het nog best. Wij krijgen drinken en soep. Dus dat gaat nogal. Vannacht ongeveer 1 uur gaan we verder…’

Van: Angress, Hans en Weil, Erich Plaats: Utrecht Datum: 1942-08-19 Onderwerp: ‘Wij zijn in Utrecht aangekomen en hebben het nog best. Wij krijgen drinken en soep. Dus dat gaat nogal. Vannacht ongeveer 1 uur gaan we verder…’

Briefkaart van Hans Angress en Erich Weil geschreven in de trein op weg naar kamp Westerbork

Van: Buijvoets, J.G. Aan: diverse afdelingen bewaking Plaats: Westerbork, Interneringskamp Datum: 1945-08-20 Onderwerp: instructies aan bewakingsafdelingen.

Van: Buijvoets, J.G. Aan: diverse afdelingen bewaking Plaats: Westerbork, Interneringskamp Datum: 1945-08-20 Onderwerp: instructies aan bewakingsafdelingen.

Instructie van J.G. Buijvoets aan de bewakingsafdelingen in Interneringskamp Westerbork

Van:&nbsp;Krankenkasse Aan: Büks, Helene Plaats: Wenen Datum: 1938-07-07 Onderwerp: bewijs van afmelding betreffende verzekering/uitkering voor vrije beroepen.

Van:&nbsp;Krankenkasse Aan: Büks, Helene Plaats: Wenen Datum: 1938-07-07 Onderwerp: bewijs van afmelding betreffende verzekering/uitkering voor vrije beroepen.

Bewijs van afmelding betreffende verzekering/uitkering voor vrije beroepen.

Verzoek Van: Cohen, Jules Aan: Cohen, David Plaats: Amsterdam Datum: 1943-02-24 (poststempel) Onderwerp: Jules Cohen stuurt een kort bericht aan zijn oudere broer David Cohen in Haifa, Palestina, via het Nederlandsche Roode Kruis en door tussenkomst van het Duitsche Roode Kruis en het Internationale Roode Kruis in Genève, i.v.m. zijn verzoek om emigratie naar Palestina. Hij vermeldt dat hij op 21 dec. 1942 is verloofd met Leny (Lena) Nijstad. Ze zijn met zijn ouders verhuisd en wonen samen met de moeder van de opperrabbijn. Hij is werkzaam in het boekbinders vak. David Cohen, woonachtig in Haifa, Palestina, antwoordt terug dat op 21 apr. 1944 zijn zoon Jonathan is geboren. Hij hoopt hen gauw te zien.

Verzoek Van: Cohen, Jules Aan: Cohen, David Plaats: Amsterdam Datum: 1943-02-24 (poststempel) Onderwerp: Jules Cohen stuurt een kort bericht aan zijn oudere broer David Cohen in Haifa, Palestina, via het Nederlandsche Roode Kruis en door tussenkomst van het Duitsche Roode Kruis en het Internationale Roode Kruis in Genève, i.v.m. zijn verzoek om emigratie naar Palestina. Hij vermeldt dat hij op 21 dec. 1942 is verloofd met Leny (Lena) Nijstad. Ze zijn met zijn ouders verhuisd en wonen samen met de moeder van de opperrabbijn. Hij is werkzaam in het boekbinders vak. David Cohen, woonachtig in Haifa, Palestina, antwoordt terug dat op 21 apr. 1944 zijn zoon Jonathan is geboren. Hij hoopt hen gauw te zien.

MyrnaReens

Myrna
Reens