We zijn druk bezig met het toevoegen en aanvullen van informatie op deze website. We voegen dagelijks nieuwe collectiestukken toe en vullen persoonsgegevens aan, dus kom zeker nog eens terug!

Platform in ontwikkeling

In het Herinneringscentrum Kamp Westerbork vertellen we de verhalen van meer dan honderdduizend Joden en Sinti en Roma die vanuit Nederland naar vernietigings- en concentratiekampen werden gedeporteerd. Ook de naoorlogse functies van de historische plek komen aan bod.

Kamp Westerbork bestaat sinds 1939 en heeft door de jaren heen verschillende functies gehad. Ontdek hieronder welke dit waren.

Toen de nazi’s begin 1942 tot systematische uitroeiing van de Joden overgingen, had dat gevolgen voor het kamp. Het werd uitgebreid met een groot aantal barakken en kleinere gebouwen. Op 1 juli werd het kamp aangewezen als Polizeiliches Judendurchgangslager. Er werden prikkeldraadomheiningen en zeven wachttorens geplaatst. 

Door&shy;gangs&shy;kamp

Doorgangskamp

Toen vanaf 1938 de situatie voor Joden in Duitsland steeds gevaarlijker werd, vluchtten velen van hen naar Nederland. Om deze stroom mensen te reguleren, besloot de regering een centraal vluchtelingenkamp op te richten. Een stuk braakliggend terrein aan de rand van Westerbork bleek een geschikte locatie.  In augustus 1939 werd begonnen met de bouw van de barakken, in oktober van datzelfde jaar kwamen de eerste bewoners aan. 

Vluch&shy;te&shy;lin&shy;gen&shy;kamp

Vluchtelingenkamp

Tussen 24 april 1945 en 1 december 1948 was kamp Westerbork een interneringskamp voor NSB’ers, SS’ers en andere personen, die van samenwerking met de nazi’s werden verdacht. Op het moment dat de eerste ‘foute’ personen het kamp betraden, werd Westerbork nog door ongeveer 850 bevrijde Joden bewoond.   

In&shy;ter&shy;ne&shy;rings&shy;kamp

Interneringskamp

In 1949 nam het Ministerie van Oorlog kamp Westerbork tijdelijk over. De politionele acties in het voormalige Nederlands-Indië waren in volle gang, met als gevolg een groot gebrek aan militaire kampementen in Nederland. Westerbork werd een opleidingskamp voor soldaten, die onder meer naar Nederlands-Indië zouden vertrekken.  

Mi&shy;li&shy;tair kamp

Militair kamp

De meeste Indische Nederlanders hadden de oorlog in Japanse interneringskampen doorgebracht.  Velen van hen voelden zich na de bevrijding niet meer veilig en besloten noodgedwongen naar Nederland te vertrekken. Als opvanglocaties werd gekozen voor een aantal kampen die in de oorlog door de nazi’s waren gebruikt, zoals kamp Westerbork. De locaties werden anders genoemd: voortaan waren het ‘woonoorden’ en ‘opvangcentra’. Westerbork werd ‘De Schattenberg’ genoemd.   

Re&shy;pa&shy;tri&shy;ë&shy;rings&shy;kamp

Repatriëringskamp

Vanaf 1951 werd het voormalige kamp een woonoord voor enkele duizenden Molukkers. KNIL-militairen en hun gezinnen zouden hier tijdelijk gehuisvest worden, omdat de situatie voor hen door de onafhankelijkheidsstrijd op de Molukken gevaarlijk werd. De laatste bewoners vertrokken uiteindelijk in 1971.   

Schat&shy;ten&shy;berg

Schattenberg

Hoe ervaar je iets dat niet meer bestaat? Het terrein van het voormalige kamp Westerbork heeft sinds het begin van de jaren zeventig verschillende aanpassingen ondergaan om de historische plek herkenbaarder te maken. In 1983 opende koningin Beatrix officieel het Herinneringscentrum.   

Plek van her&shy;in&shy;ne&shy;ring

Plek van herinnering

Het kamp door de jaren heen

Onze collecties in beeld

Westerbork Digitaal

Fritz Rosenbaum, een koopmanszoon uit Witten an der Ruhr, trok zich in 1939 terug in het opleidingscentrum in Vlodrop in Nederland en vervolgens in het klooster Woerden ten westen van Utrecht. Na de pastorale brief van de bisschoppen werd hij vanuit Westerbork naar het concentratiekamp Auschwitz gedeporteerd. Bron: Zeugen für Christus. Das deutsche Martyrologium des 20. Jahrhunderts (2019)

Tegen de barak werd vaak geürineerd. Dat wilde de heer Eleveld niet hebben. Er werd daarom een bordje geplaatst door Margules en Rosenthal met de tekst 'Bitte nicht mehr pissen'. Op de foto links Rosenthal en rechts Margules die net doen alsof... Centraal Vluchtelingenkamp Westerbork, 1940-1942.&nbsp;

Tegen de barak werd vaak geürineerd. Dat wilde de heer Eleveld niet hebben. Er werd daarom een bordje geplaatst door Margules en Rosenthal met de tekst 'Bitte nicht mehr pissen'. Op de foto links Rosenthal en rechts Margules die net doen alsof... Centraal Vluchtelingenkamp Westerbork, 1940-1942.&nbsp;

Hans Margules en Rolf Rosenthal in het Centraal Vluchtelingenkamp Westerbork

Van: Postumus, S. (scheepsarts) en Eleveld, M. (gezagsvoerder) Onderwerp: acte van overlijden opgemaakt aan boord van de ‘Tasman’ in de haven van Tandjong Priok (Batavia).

Van: Postumus, S. (scheepsarts) en Eleveld, M. (gezagsvoerder) Onderwerp: acte van overlijden opgemaakt aan boord van de ‘Tasman’ in de haven van Tandjong Priok (Batavia).

Verklaring van overlijden van T.B. de la Fuente-Fernandes aan boord van de Tasman

Klem Gereedschap: Het betreft gereedschap van een klokken- en horlogemaker. De persoon was in kamp Westerbork gevangen.&nbsp; Wander Eleveld, was als niet Jood, als schilder, werkzaam in kamp Westerbork. Hij was geïnteresseerd in wat de horlogemaker deed. Toen deze persoon op transport moest, kreeg Wander de gereedschappen met de opmerking van de horlogemaker dat hij er toch niets meer aan had. &nbsp; &nbsp;

Klem Gereedschap: Het betreft gereedschap van een klokken- en horlogemaker. De persoon was in kamp Westerbork gevangen.&nbsp; Wander Eleveld, was als niet Jood, als schilder, werkzaam in kamp Westerbork. Hij was geïnteresseerd in wat de horlogemaker deed. Toen deze persoon op transport moest, kreeg Wander de gereedschappen met de opmerking van de horlogemaker dat hij er toch niets meer aan had. &nbsp; &nbsp;

Gereedschap van een horlogemaker in kamp Westerbork

'Malermeister' W. Eleveld geeft een schilderinstructie. Centraal Vluchtelingenkamp Westerbork, 1940-1942.

'Malermeister' W. Eleveld geeft een schilderinstructie. Centraal Vluchtelingenkamp Westerbork, 1940-1942.

'Malermeister' W. Eleveld geeft schilderinstructie in Centraal Vluchtelingenkamp Westerbork

Bankschroef Gereedschap: Het betreft gereedschap van een klokken- en horlogemaker. De persoon was in kamp Westerbork gevangen.&nbsp; Wander Eleveld, was als niet Jood, als schilder, werkzaam in kamp Westerbork. Hij was geïnteresseerd in wat de horlogemaker deed. Toen deze persoon op transport moest, kreeg Wander de gereedschappen met de opmerking van de horlogemaker dat hij er toch niets meer aan had.&nbsp; &nbsp;

Bankschroef Gereedschap: Het betreft gereedschap van een klokken- en horlogemaker. De persoon was in kamp Westerbork gevangen.&nbsp; Wander Eleveld, was als niet Jood, als schilder, werkzaam in kamp Westerbork. Hij was geïnteresseerd in wat de horlogemaker deed. Toen deze persoon op transport moest, kreeg Wander de gereedschappen met de opmerking van de horlogemaker dat hij er toch niets meer aan had.&nbsp; &nbsp;

Gebeurtenissen en groepen buiten kamp Westerbork

Repatriëring uit Nederlands-Indië

Repatriëring Molukkers

Repatriëring Indische Nederlanders

Anti-Duitse houding bevolking

Verzet

Wannseeconferentie

Duitse invasie

Silbertanne-moorden

Militaire operaties

Bevrijding

Collaboratie

Gemengd-gehuwde Joden

Sinti en Roma

Operatie Black Tulip

Werkverschaffing

Woonwagenbewoners

Nederlandse Spoorwegen

Nederlandse leger in krijgsgevangenschap

Dolle Dinsdag

Organisation Todt

Philips Kommando

Ontvluchten uit Nederland

Executies

Binnenlandse Strijdkrachten

Opkomst van de nazi’s in Duitsland

Kristallnacht

Bersiap

Invoering Neurenberger Wetten in Nederland

Bezetting Nederlands-Indië door Japan

Vooroorlogs leven Nederlands-Indië

Operatie Amherst

Distributie

Razzia in Putten

Represailles

Van: Zomerplaag, Jettie Aan: beste tante Plaats: Amersfoort, kamp Datum: 1943-06-04 Onderwerp: ontvangen en schrijven van brieven

Van: Zomerplaag, Jettie Aan: beste tante Plaats: Amersfoort, kamp Datum: 1943-06-04 Onderwerp: ontvangen en schrijven van brieven

FloraPolak-Parillr

Flora
Polak-Parillr