In het Herinneringscentrum Kamp Westerbork vertellen we de verhalen van meer dan honderdduizend Joden en Sinti en Roma die vanuit Nederland naar vernietigings- en concentratiekampen werden gedeporteerd. Ook de naoorlogse functies van de historische plek komen aan bod.

Kamp Westerbork bestaat sinds 1939 en heeft door de jaren heen verschillende functies gehad. Ontdek hieronder welke dit waren.

Toen de nazi’s begin 1942 tot systematische uitroeiing van de Joden overgingen, had dat gevolgen voor het kamp. Het werd uitgebreid met een groot aantal barakken en kleinere gebouwen. Op 1 juli werd het kamp aangewezen als Polizeiliches Judendurchgangslager. Er werden prikkeldraadomheiningen en zeven wachttorens geplaatst. 

Door&shy;gangs&shy;kamp

Doorgangskamp

Toen vanaf 1938 de situatie voor joden in Duitsland steeds gevaarlijker werd, vluchtten velen van hen naar Nederland. Om deze stroom mensen te reguleren, besloot de regering een centraal vluchtelingenkamp op te richten. Een stuk braakliggend terrein aan de rand van Westerbork bleek een geschikte locatie.  In augustus 1939 werd begonnen met de bouw van de barakken, in oktober van datzelfde jaar kwamen de eerste bewoners aan. 

Vluch&shy;te&shy;lin&shy;gen&shy;kamp

Vluchtelingenkamp

Tussen 24 april 1945 en 1 december 1948 was kamp Westerbork een interneringskamp voor NSB’ers, SS’ers en andere personen, die van samenwerking met de nazi’s werden verdacht. Op het moment dat de eerste ‘foute’ personen het kamp betraden, werd Westerbork nog door ongeveer 850 bevrijde Joden bewoond.   

In&shy;ter&shy;ne&shy;rings&shy;kamp

Interneringskamp

In 1949 nam het Ministerie van Oorlog kamp Westerbork tijdelijk over. De politionele acties in het voormalige Nederlands-Indië waren in volle gang, met als gevolg een groot gebrek aan militaire kampementen in Nederland. Westerbork werd een opleidingskamp voor soldaten, die onder meer naar Nederlands-Indië zouden vertrekken.  

Mi&shy;li&shy;tair kamp

Militair kamp

De meeste Indische Nederlanders hadden de oorlog in Japanse interneringskampen doorgebracht.  Velen van hen voelden zich na de bevrijding niet meer veilig en besloten noodgedwongen naar Nederland te vertrekken. Als opvanglocaties werd gekozen voor een aantal kampen die in de oorlog door de nazi’s waren gebruikt, zoals kamp Westerbork. De locaties werden anders genoemd: voortaan waren het ‘woonoorden’ en ‘opvangcentra’. Westerbork werd ‘De Schattenberg’ genoemd.   

Re&shy;pa&shy;tri&shy;ë&shy;rings&shy;kamp

Repatriëringskamp

Vanaf 1951 werd het voormalige kamp een woonoord voor enkele duizenden Molukkers. KNIL-militairen en hun gezinnen zouden hier tijdelijk gehuisvest worden, omdat de situatie voor hen door de onafhankelijkheidsstrijd op de Molukken gevaarlijk werd. De laatste bewoners vertrokken uiteindelijk in 1971.   

Schat&shy;ten&shy;berg

Schattenberg

Hoe ervaar je iets dat niet meer bestaat? Het terrein van het voormalige kamp Westerbork heeft sinds het begin van de jaren zeventig verschillende aanpassingen ondergaan om de historische plek herkenbaarder te maken. In 1983 opende koningin Beatrix officieel het Herinneringscentrum.   

Plek van her&shy;in&shy;ne&shy;ring

Plek van herinnering

Het kamp door de jaren heen

Onze collecties in beeld

Westerbork Digitaal

We zijn druk bezig met het toevoegen en aanvullen van informatie op deze website. We voegen dagelijks nieuwe collectiestukken toe en vullen persoonsgegevens aan, dus kom zeker nog eens terug!

Platform in ontwikkeling

Gekochte vrijstellingen kamp Westerbork

Puttkammer Sperre kamp Westerbork

Werkplaatsen kamp Westerbork

Breiatelier

Van: Feldman-Kan, Lotte Ruth (via haar vader) Aan: Feldman, T. Plaats: Westerbork, kamp Datum: 1944-07-14 Onderwerp: twee brieven ontvangen, een voor haarzelf en een voor haar moeder; zaak van vrijlating blijft hopeloos lang duren; blijven vertrouwen en hopen; het gaat verder goed met haar en ze is bruinverbrand; pakje van Jo (Johanna) ontving Lotte, per abuis was barak 85 als adres opgeschreven, de man van de post kent haar echter zo goed, dat hij het niet terugnam om retour te sturen; &nbsp;de dagen beginnen al korter te worden; aan het einde van het kamp kan je de heide zien die al een waas van lila gaat vertonen…

Van: Feldman-Kan, Lotte Ruth (via haar vader) Aan: Feldman, T. Plaats: Westerbork, kamp Datum: 1944-07-14 Onderwerp: twee brieven ontvangen, een voor haarzelf en een voor haar moeder; zaak van vrijlating blijft hopeloos lang duren; blijven vertrouwen en hopen; het gaat verder goed met haar en ze is bruinverbrand; pakje van Jo (Johanna) ontving Lotte, per abuis was barak 85 als adres opgeschreven, de man van de post kent haar echter zo goed, dat hij het niet terugnam om retour te sturen; &nbsp;de dagen beginnen al korter te worden; aan het einde van het kamp kan je de heide zien die al een waas van lila gaat vertonen…

Brief van Lotte Ruth Feldman-Kan (via haar vader) aan haar echtgenoot vanuit kamp Westerbork

Mensen bij de trein.&nbsp; Drukte op het perron bij een vertrekkend transport Kamp Westerbork, 1943-1944

Mensen bij de trein.&nbsp; Drukte op het perron bij een vertrekkend transport Kamp Westerbork, 1943-1944

Drukte op het perron bij een vertrekkend transport

De naam Betty Duveen-Cohen komt voor op de deportatielijst van 18 januari 1943 van Westerbork naar Auschwitz. Maar dat was niet de echte Betty, want zij had weten te vluchten naar Zwitserland - haar naam werd als schuilnaam gebruikt door Simonne Elly van Minde. En het was dus Simonne die op 21 januari 1943 in Auschwitz werd vermoord.&nbsp; Betty Cohen was in maart 1942 getrouwd met Wim Duveen. Beiden vluchtten per trein naar Zwitserland, Wim werd onderweg bij de Belgisch-Franse grens uit de trein gehaald en wist te ontsnappen. Betty bereikte uiteindelijk Genéve, hun eerste kind werd in Zwitserland geboren.

AnnaMorpurgo-Godschalk

Anna
Morpurgo-Godschalk